----- ------
hamidsportcars |
در صنعت پیچیده قرن اخیر کسب اطمینان نسبت به عملکرد صحیح سیستمها اهمیت ویژهای دارد. صنعت الکترونیک نیز یکی از مواردی است که مورد توجه واقع شده است. دستگاههای عیب یاب کمک میکنند تا عیوب پدید آمده در دستگاه الکترونیکی مشخص شود. این دستگاهها شامل انواع ولتمتر، اسیلوسکوپ و دستگاههای ویژه میباشند. افرادی که در زمینه الکترونیک کار فنی یا مهندسی انجام داده باشند حتما با این ابزارها آشنایی کامل دارند.به دنبال لزوم بکارگیری مدارات الکترونیک در خودروها و کاربردی شدن آن در صنعت خودروسازی، مدارات گوناگونی مخصوص خودرو طراحی و بکارگرفته شد که مدار کنترل آلودگی یکی از این نوع مدارات است. متاسفانه در صنعت خودروسازی کشور ما اولین مدار الکترونیکی پیچیدهای که مورد استفاده قرار گرفت مدار کنترل آلودگی موتور یا همان کامپیوتر موتور بود. درحالیکه مدارات بی شماری از قبیل کروز کنترل، کنترل سیستم تعلیق (خودروی زانتیا) ، کنترل ایربگ، سیستم ضد سرقت و غیره سالهای سال در خودروها کاربرد داشتهاند. عیب یابی این سیستم ها به دلیل پیچیدگیهایی که دارند مستلزم استفاده از ابزارهای خاصی هستند که به دیاگ تولز (Diagnostic tool) معروفند. دستگاه دیاگ تولز یا عبارت فارسی آن دستگاه عیب یاب دستگاهی است الکترونیکی که با کامپیوتر خودرو ارتباط دیجیتالی برقرار کرده و با دریافت برخی اطلاعات از آن تعمیرکار را برای عیب یابی خودرو کمک میکند. بهتر است علاقمندان محترم به این موضوع توجه داشته باشند که دستگاه دیاگ یک دستگاه جادویی نیست و بیشتر زحمت عیبیابی را تعمیرکار باید شخصا برعهده داشته باشد. اطلاعاتی که دستگاه عیبیاب از کامپیوتر خودرو دریافت می کنند به چند دسته تقسیم می شوند:
کدهای تشخیص عیب مربوط به عیوب الکتریکی یا الکترونیکی هستند که در سیستم انژکتوری موتور شامل سنسورها و انژکتورها و سایر عملگرها بوجود آمده و کامپیوتر خودرو آنها را تشخیص میدهد. این کدها در حافظه کامپیوتر ذخیره شده و توسط دستگاه دیاگ دریافت می شود. دستگاه دیاگ بعد از دریافت این کدها آنها را روی صفحه نمایش می دهد. تعمیرکار با مشاهده این کدها متوجه می شود که کدامیک از قطعات معیوب است. اما سریعا نباید نسبت به تعویض قطعه اقدام کرد! عیوب مونتاژی یکی از عیوب رایج در سیستمهای انژکتوری موتور خودروها می باشند! تصور کنید که کانکتور یکی از سنسورها در جای خود شل شده باشد. مسلما وقتی اقدام به تعویض سنسور می کنید، کانکتور آنرا جدا کرده و بعد برروی سنسور جدید محکم جا زده میشود ... از کجا معلوم که سنسور اولیه سالم بوده و تنها کانکتور آن شل شده باشد. با این کار، عیب شناسایی نشده و تنها بهای سنسور تعویضی به حساب صاحب خودرو نوشته میشود. برای عیب یابی اولین قدم تعیین نوع خودرو و نوع کامپیوتر آن است. سعی کنید آنرا درست انتخاب کنید زیرا در غیر اینصورت دچار مشکل خواهید شد. هر کارخانه خودروسازی موظف است برای تمامی خودروهای تولیدی خود دستگاه دیاگ مربوطه را تهیه و در اختیار تمامی تعمیرگاهها و مراکز سرویس خود قرار دهد. در نتیجه کارخانه بنز فقط برای خودروهای بنز دستگاه دیاگ تهیه خواهد کرد و نمیتوان خودروهای پژو یا رنو را با دستگاه دیاگ بنز عیب یابی کرد. در حال حاضر خودوهای ساخت پژو، سیتروئن، نیسان، بنز و ... در ایران دارای پشتوانه فنی از شرکتهای اصلی بوده و دارای دستگاه دیاگ برای تمام محصولات خود هستند. اگر به دستگاه دیاگ پـژو یا هر دستگاه دیگری مراجعه کنید متوجه خواهید شد که در اولین مرحله نوع خودرو را باید تعیین کنید. کارخانه پژو انواع مختلفی خودرو تولید و عرضه میکند که تنها انواع محدودی از آنها در ایران در دسترس است. اما کارخانه پژو موظف است دستگاه عیب یاب خود را برای عیب یابی تمامی انواع خودروی پژو طراحی و عرضه کند. پس در اولین گام برای عیبیابی باید نوع خودرو را تعیین کرد. خودروهای مختلف دارای کدهای عیبیابی متفاوتی هستند و ممکن است براساس طراحی از کدهای مختلفی برای تبادل اطلاعات بین کامپیوتر و دستگاه دیاگ استفاده کنند. این موضوع برای خودروهای تولیدی یک کارخانه نیز ممکن است وجود داشته باشد. مثلا پژو 405 و 206 دارای کد ارتباطی مختلفی میتوانند باشند. حتی خودروی 206 با تیپ متفاوت نیز ممکن است کدهای تبادل داده متفاوتی نسبت به هم داشته یاشند. پس سعی کنید خودروی مورد عیبیابی را درست شناسایی کرده و در منوی انتخاب خودرو نوع خودرو را درست انتخاب کنید. دستگاه دیاگ از طریق یک کابل به کانکتور مخصوص عیب یابی خودرو متصل می شود. این کانکتور ممکن است درون اتاق و زیر داشبورد باشد یا اینکه مانند سمند و پژو 405 زیر کاپوت قرار داشته باشد. به هرحال باید کابل دستگاه عیب یاب را به کانکتور عیب یابی متصل کرد. پس از آن نوبت به برقراری ارتباط می رسد. برای این مرحله کامپیوتر یا کامپیوترهای خودرو باید روشن باشند. پس لازم است سوییچ را کاملا باز کنید (حالت اکسسوری کافی نیست) اما استارت نزنید زیرا نیازی به روشن کردن موتور نیست. بلافاصله باید ارتباط کامپیوتر با دستگاه دیاگ برقرار شود. سپس وارد منوی Connect شوید و با کامپیوتر موتور ارتباط برقرار کنید. اگر ارتباط کامل باشد پیامی روی صفحه میآید و میگوید که ارتباط برقرار شد. اگر حدود 15 ثانیه بیشتر طول کشید بدانید که جایی اشکال دارد. زیراکه 5 ثانیه یا حتی کمتر کافی است. عیب بابی از این مرحله به بعد آغاز میشود. خواندن کدهای خطا کاریست که باید انجام دهید ولی باید با هوشمندی و مهارت برخورد کنید. کدهای خطا را جامع درنظر بگیرید. زیرا مجموع چند کد خطا که همزمان ظاهر شده اند می توان متوجه یک ایراد عمده شد ولی اگر تک تک آنها را در نظر بگیرید، متحمل هزینه هنگفتی خواهید شد و ایراد خودروی شما نیز برطرف نخواهد شد. متاسفانه دستگاههای عیب یاب فاقد هوشمندی لازم درباره تعیین عیوب مرکب هستند و لازم است تعمیرکار خبره این عمل را شخصا به درستی انجام دهد. خواندن پارامترهای کاری موتور روشن از دیگر قابلیتهای دستگاههای عیب یاب است. پارامترهای موتور عبارتند از سرعت موتور، دمای هوا، دمای آب، آوانس جرقه، مقدار سوخت، لین یا ریچ بودن دود اگزوز، مقدار باز بودن دریچه گاز، مقدار باز بودن استپر موتور، و موارد دیگر که با بررسی آنها میتوان کارکرد موتور را دقیقا مورد بررسی و ارزیابی قرار داد. اگر کسی بتواند همزمان با بررسی کدهای خطا ، پارامترهای کاری موتور را نیز مد نظر قرار دهد میتواند به راحتی عیب موتور اعم از عیوب برقی یا حتی عیوب مکانیکی را نیز تشخیص دهد. خواندن پارامترهای عملکردی موتور نیز یکی از داده های مهم محسوب میشود. یک تعمیرکار ماهر اغلب به این دادهها اکتفا میکند و از کدهای عیب برای چک کردن تعمیر استفاده میکند. پس سعی کنید تحلیل درستی از مقدار پارامترها داشته باشد. این نوع تحلیل نیاز به تجربه و علم فراوانی دارد که به راحتی قابل کسب است و تنها به مطالعه و دقت نیاز دارد. برای نمایش پارامترها منوی مربوطه را انتخاب کنید. در این صورت جدولی شامل نام پارامتر و مقدار آن نمایش داده خواهد شد که با برسی آنها میتوان علاوه بر عیوب الکترونیکی، بسیاری از عیوب مکانیکی موتور را هم به راحتی تشخیص داد. تشخیص عیوب موتور براساس پارامترها عملکردی راه حل علمی برای تشخیص است. عزیزان مبتدی سعی کنند برای افزایش تجربه قبل از خواندن کدهای عیبیابی ابتدا پارامترهای عملکردی را مشاهده و آنالیز کرده و عیب خودرو را حدس بزنند. سپس برای چک کردن خود از خواندن کدهای عیب استفاده نمایید پیشتر تذکر داده شده که یک تعمیرکار ماهر نیازی به استفاده از دستگاههای کامپیوتر موسوم به دیاگ تولز ندارد زیرا بسیاری از عیوب بوجود آمده در موتور خودروها منشاء مکانیکی داشته و دستگاه دیاگ قادر به تشخیص آنها نیست. اما استفاده از دستگاه دیاگ به عنوان دستگاه اندازه گیری مقادیر عملکردی موتور کمک موثرتری برای تشخیص صحیح عیوب خواهد بود. [ دوشنبه 91/1/21 ] [ 7:3 عصر ] [ حمید......؟(مشهد) ]
مقدمهوظایف اصلی روغن موتور عبارت است:
از آنجا که روغن موتور باید این چند کار را به طور همزمان انجام دهد، فرمولاسیون شیمیایی پیچیدهای را میطلبد اما برای آگاهی از عملکرد روغن موتور چگونگی ردهبندی آن و انتخاب نوع صحیح روغن موتور برای خودرویتان، نیازی نیست شیمیدان یا مهندس شیمی باشید بلکه کافی است با انواع مختلف روغن موتور، ردهبندی و علائم و اختصارات آن آشنا شوید.
انواع روغنهادر حال حاضر روغنهای موتور به سه نوع کلی تقسیم میشوند:
مینرال: سنتتیک: بیشتر روغنهای سنتتیک از مزایای زیر برخور دارند:
عیب این نوع روغنها نیز قیمت بالای آنها و عدم تطابق کامل با موتورهای دارای تکنولوژی قدیمی است. نیمه سنتتیک: اما بسیاری از متخصصان به دلایل زیر این کار را نیز اشتباه و مضر میدانند:
[ دوشنبه 91/1/21 ] [ 7:2 عصر ] [ حمید......؟(مشهد) ]
وظیفه توربو شارژر دمیدن هوا با فشار به داخل سیلندر می باشد. توربو شارژر با این کار در خروج دود کمک کرده در ضمن توربو شارژر با این کار هوای بیشتری به داخل سیلندر تزریق می کند این کار توربو شارژر باعث بهتر پر کردن سیلندر خواهد شد و راندمان موتور افزایش می یابد. تامین هوای بیشتر در واقع مهیا ساختن اکسیژن بیشتر برای انجام احتراق بوده و این امر سبب احتراق بهتر سوخت در محفظه احتراق و در نهایت قدرت بیشتر موتور خواهد بود.
|
نوع | توصیف | سختی | سرعت | عمر | نکات |
---|---|---|---|---|---|
یاطاقان ساده (بوش) | استفاده از روانکار بین دو سطح متحرک و ثابت | خوب، در صورتی که میزان ساییدگی کم باشد. مقداری لقی معمولاً وجود دارد. | کم/ متوسط (غالباً نیاز به خنککاری دارد) | متوسط (بسته به نوع روانکار) | ساده ترین نوع یاطاقان، استفاده وسیع از آن، اصطکاک نسبتاً زیاد |
یاطاقان ?غلتشی | بکارگیری ساچمه و یا غلتک برای کاهش اصطکاک | خوب، وجود اندکی لقی | متوسط−زیاد (غالباً نیاز به خنککاری دارد) | متوسط (بسته به نوع روانکار، غالباً نیاز به تعمیر و مراقبت دارد) | مورد استفاده برای بارهای بیشتر و اصطکاک کمتر نسبت به یاطاقان ساده |
یاطاقان مرصع | یاطاقان حول نقطهای خارج از مرکز بر روی نشیمنگاه میگردد. | کم به علت انعطافپذیری | کم | خوب، نیاز به تمیزکاری و روانکاری دارد. | عمدتاً برای سرعتهای کم و دقتهای بالا مانند ساعت استفاده میشود. |
یاطاقان لغزشی | محور درون یک سیال میگردد. | خیلی زیاد | خیلی زیاد، محدودیت سرعت معمولاً ناشی از نشت بندها است. | میتوان عمر این نوع یاطاقان را بینهایت دانست؛ گاهی اوقات هنگام آغاز به کار و خاموش کردن دستگاه اندکی فرسایش ایجاد میشود. | غبار و سنگریزه میتوانند باعث خرابی این نوع یاطاقان گردند. در استفاده پیوسته نیاز به عملیات نگهداری ندارد. |
یاطاقان مغناطیسی | دو سطح توسط مغناطیس (الکترومغناطیس و یا جریان گردابی) از هم جدا نگه داشته میشوند. | کم | بینهایت | بینهایت | مصرف انرژی بالا، عدم نیاز به نگهداری. |
یاطاقان خمشی | حرکت با تغییر شکل در ماده پدید میآید. | کم | خیلی زیاد | خیلی زیاد یا کم، بستگی به کاربرد دارد. | دامنه حرکتی محدود |
ساختن یک یاطاقان ایده آل ساده نیست زیرا بالا بردن یک خاصیت در یاطاقان ایجاد معایب دیگر در آن می کند در هر حال یاطاقان خوب باید دارای مشخصات زیادی باشد که بطور خلاصه به آن اشاره می شود.
از مدار اصلی روغن مسیری به کپه های ثابت روی بلوک راه دارد که روغن از آن مسیر وارد سوراخ مجرای روغن میل لنگ شده و سطح کلیه یاطاقان ها را روغن کاری می نماید. این روغن بصورت قشر نازکی (فیلم روغن) به سطوح متحرک محور میل لنگ و سطوح ثابت یاطاقان می چسبد و در اثر فشار مدار روغن میل لنگ در بستری از روغن بصورت شناور می چرخد.
در ابتدای کار میل لنگ در اثر نیروی وزن خود در روی کف یاطاقان قرار دارد. به محض روشن شدن موتور روغن در اثر چسبندگی به سطوح تماس مانند گوه ای میل لنگ را بلند کرده و در وسط یاطاقان نگه می دارد اصطکاکی که به این صورت ایجاد می شود اصطکاک غلظتی روغن بوده و اگر به علت تشکیل نشدن قشر روغن فلز میل لنگ با فلز یاطاقان تماس بگیرد نیروی اصطکاک بالا رفته و گرمای یاطاقان بحدی می رسد که بابیت را ذوب کرده و صدای ناشی از یاطاقان سوزی بگوش می رسد.
بین پوسته یاطاقانها و میل لنگ خلاصی مجازی وجود دارد که اصطلاحا این خلاصی را فاصله روغن نیز می گویند. هر چه این خلاصی بیشتر باشد روغن به سرعت از یاطاقان ها خارج می شود اندازه این خلاصی در موتورهای مختلف متفاوت بوده و حدودا یک هزارم اینچ یا سه صدم میلیمتر بیشتر معمول نیست در صورتی که آن خلاصی دو برابر گردد مقدار ریزش روغن 5 برابر می شود.
افزایش خلاصی روغن سبب نرسیدن روغن به یاطاقان ها مجاور می گردد زیرا پمپ روغن فقط مقدار معینی از روغن را می تواند جابجا کند در نتیجه بیشتر روغن ها از یاطاقان های نزدیک مجرای روغن بیرون ریخته و به یاطاقان های دورتر کمتر روغن می رسد. کاهش خلاصی روغن در یاطاقانها سبب می شود که عمل روغنکاری صحیح انجام نگرفته و سائیدگی آنها سریع تر شود. همچنین مقدار روغن که به دیواره سیلندر پاشیده می شود کافی نبوده و روغنکاری دیواره سیلندر و رینگ ها بخوبی انجام نمی شود در ضمن زمانی که لقی یاطاقانها زیاد باشد بجز اینکه روغن ریزی موتور زیاد می شود و فشار روغن پایین می آید، افزایش روغن به دیواره سیلندر زیاد می شود که باعث روغن سوزی موتور می گردد.
در بعضی از موتورها یاطاقان های اصلی بوسیله سوراخی که دارند در پین جا یاطاقانی قرار می گیرند که از چرخش یاطاقان جلوگیری شود در ضمن در بیشتر موتورها از یاطاقان هایی استفاده می شود که یک طرف پوسته یاطاقان بصورت خاردار ساخته می شود که در شیار جا یاطاقان قرار گرفته و حرکت چرخشی آن را ضامن می کند.
پوسته یاطاقان ها باید به خوبی با جا یاطاقانی تماس بگیرد تا اولا بطور کامل گرمای ایجاد شده را از طریق جا یاطاقانی انتقال دهد و نسوزد ثانیا با داشتن تکیه گاه مناسب می تواند نیروی وارده را به جایاطاقانی متصل نموده و خراب نشود برای اطمینان از تکیه نمودن کامل پوسته یاطاقان، بهتر است لبه های نیمه یاطاقانی پایین را به اندازه دو صدم تا هفت صدم میلیمتر از لبه های کپه یاطاقانی بلندتر تنظیم کنند با این عمل در صورت سفت کردن یاطاقان نیروی اولیه به پوسته یاطاقان وارد شده و آن را بخوبی به تکیه گاهش می فشارد.
یک چنین یاطاقانی نیروی وارد به محور را بطور یکنواخت در جهت شعاعی به جا یاطاقانی انتقال می دهد.
پیستون را نمی توان چنان ساخت که خود به خود سیلندر را درز بندی کند. بنابراین در ناحیه فوقانی پیستون رینگ نشین تعبیه میکنند و در آن رینگ پیستون نصب می کنند.
رینگ پیستون سه وظیفه دارد :
دو نوع رینگ پیستون وجود دارد رینگ تراکم و رینگ روغنی.
اغلب پیستون ها سه عدد رینگ دارند.
دو رینگ بالا، رینگهای تراکم اند. این رینگ ها سبب می شوند که فشار ناشی از تراکم و احتراق در محفظه احتراق بماند و مانع کمپرس رد کردن شود.
رینگ پایینی رینگ روغنی است. این رینگ، روغن اضافی را از جداره سیلندر پاک می کند و آن را به کارتر بر می گرداند. این رینگ فقط به اندازه ای روغن را روی جداره سیلندر باقی می گذارد که لایه روغن برای روغنکاری پیستون و رینگ تشکیل شود.
قطر رینگ پیستون اندکی از قطر سیلندر بیشتر است رینگهای پیستون در یک نقطه بریدگی دارند در نتیجه می توان آنها را برای نصب روی پیستون باز کرد و سپس در هنگام قرار دادن پیستون در سیلندر آنها را جمع کرد.
وقتی رینگ های پیستون را جمع می کنیم تنش اولیه در آنها بوجود می آید که سبب می شود رینگهای پیستون به جداره سیلندر فشار بیاورند.
فاصله بین دو لبه رینگ پس از نصب آن در سیلندر را دهانه رینگ می نامند.
رینگ های تراکم معمولا از چدن ساخته می شوند در بعضی موتورهای دیزل و پر قدرت از رینگهایی استفاده می شود که از چدن نشکن ساخته شده اند. این چدنها مانند چدن معمولی شکنده نیستند و می توان آنها را خم کرد بدون اینکه بشکنند.
لبه بیشتر رینگهای تراکم پخ است. پخ بودن لبه رینگ سبب می شود که اندکی بچرخد و در نتیجه لبه ای تیز با جداره تماس پیدا می کند. ممکن است پیشانی رینگ پیستون هم تیز یا گرد کرده باشد.
انحنای رینگ با پیشانی گرد بسیار کم است و معمولا به چشم دیده نمی شود. شعاع انحنای پیشانی رینگ پیستون در حدود 0.008 تا 0.013 میلیمتر است در نتیجه خط تماس باریکی پدید می آید که با نیروی بسیار زیادی به جداره سیلندر نیرو وارد می نماید. وقتی پیستون در نقطه مرگ بالایی و پایینی جهت حرکت خود را تغییر می دهد رینگ پیشانی گرد اندکی تکان می خورد.
اما برخلاف رینگ های دیگر خط تماس این رینگ پیستون به طور لحظه ای قطع نمی شود به علاوه همین تکان خوردن رینگ پیستون سبب کاهش سرعت لبه انداختن در بالای سیلندر می شود.
وقتی پیستون در حرکت مکش رو به پایین می رود لبه پایینی رینگ تراکم روغن اضافی به جا مانده پس از عبور رینگ روغن را جمع می کند. وقتی پیستون در حرکتهای تراکم و تخلیه به سمت بالا می روند رینگها تمایل به عبور از روی لایه روغن دارند در نتیجه روغن اضافی روی جداره سیلندر به محفظه برده نمی شوند.
در حین حرکت انبساط فشار وارد بر رینگهای تراکم چنان زیاد است که سبب واپیچش آنها می شود. مقداری از گازهای پر فشار حاصل از احتراق پشت رینگها جمع می شود و به پیشانی رینگ فشار وارد می کند تا بطور کامل با جداره سیلندر تماس پیدا کند. فشار همین گازها سبب می شود که سطح زیری رینگها محکم به کف رینگ بچسبند.
هر چه فشار احتراق بیشتر باشد عمل درزبندی رینگهای تراکم بهتر انجام می شوند.
پیشانی رینگهای تراکم چدنی را با انواع مختلف پوششها می پوشانند. هر گاه رینگ های چدنی مستقیما با جداره تماس داشته باشند ساییده یا صاف می شوند. برای جلوگیری از این ساییدگی پیشانی رینگ را با لایه نازکی از اکسید آهن می پوشانند.
در نتیجه پوشش کاری پیشانی رینگ پیستون با کروم یا کروم سخت، سایش جدار سیلندر به شدت کاهش می یابد بعضی از رینگهای پیستون (کرومی) چنان سخت اند که موتور پیش از ساییده شدن رینگ ها، روغن را می سوزاند.
ایجاد لایه ای از آب کروم نرم روی کروم سخت به ایجاد تماس بهتر بین رینگ و جداره سیلندر کمک می کند. همچنین با ایجاد پوششی از مولیبدن روی رینگ می توان از سایش آن در دمای بالا جلوگیری کرد.
رینگهای پیستون (مولیبدنی) در دمای بالاتر از دمای کار رینگهای پیستون (کرومی) می توانند کار کنند در ضمن در صورت استفاده از این نوع رینگ ناحیه بالای سیلندر هم بهتر روغنکاری می شود.
در بیشتر موتورهای جدید رینگ تراکم بالایی را با کروم یا مولیبدن پوششکاری می کنند.
مقداری از گازهای پرفشار حاصل از احتراق از رینگ تراکم بالایی می گذرد. یکی از دلایل عبور این گازها وجود دهانه رینگ است که اندکی نشت گاز را امکان پذیر می کند همچنین فار احتراق در آغاز حرکت ممکن است به حدود 6900 کیلو پاسکال برسد.
یک رینگ تراکم پیستون به تنهایی نمی تواند تمام این فشار را تحمل نماید بخش عمده گازی که از رینگ تراکم بالای عبور می کند پشت رینگ تراکم پایینی یا رینگ وسط به دام می افتد این دو رینگ تراکم به کمک یکدیگر فشار احتراق را تحمل می کنند و مانع کمپرس رد کردن می شوند.
رینگهای تراکم یا کمپرسی مانند هم نیستند. وقتی پشت رینگ تراکم بالایی فشار ایجاد می شود رینگ به جداره سیلندر فشرده می شود همین فشار رینگ را به سمت پایین و روی کف رینگ نشین نیز می فشارد و در نتیجه در هر دو ناحیه درز بندی انجام می شود.
اما به رینگ تراکم پایینی فشار کمتری وارد می شود برای بهبود درز بندی رینگ پایینی معمولا از رینگ پیچشی استفاده می کنند. گاهی یک فنر کمکی یا زنجیر پشت رینگ تراکم پایینی قرار می دهند در نتیجه این کار رینگ پیستون به جداره سیلندر فشرده می شود.
وقتی موتور روشن است مقداری روغن اضافی به طور پیوسته به جداره سیلندر پاشیده می شود. در نتیجه روغنکاری کافی بین جداره سیلندر و پیستون و رینگها انجام می شود و روغن ذرات کربن و مواد جامد دیگر را نیز از جداره سیلندر می شوید و با خود می برد و در عین حال جداره سیلندر را هم خنک می کند.
اما رینگهای تراکم به تنهایی نمی توانند در حین پایین رفتن پیستون همه ذره های اضافی را از جداره سیلندر پاک کنند در نتیجه مقداری روغن اضافی به محفظه احتراق می رسد و می سوزد. در بیشتر موتورها برای هر چه بهتر پاک کردن روغن رینگ سوم یا رینگ پایینی، رینگ روغنی است. این رینگ بیشتر روغن بجا مانده را از جداره پاک می کند و به کارتر باز می گرداند. در بعضی موتورها از رینگ روغنی یک تکه و یک فاصله گذار در پشت آن استفاده می شود.
بیشتر موتورها رینگ سه تکه دارند رینگ روغن سه تکه معمولا دو بغل رینگی فولادی آب کروم شده دارند. از کروم برای کاهش سایش و افزایش مقاومت در برابر سایدگی استفاده می شود. آب کروم را فقط می توان روی پیشانی بغل رینگی داد. اما گاهی آن را بر روی پهلو های بغل رینگی هم می دهند.
زنجیر رینگ، بغل رینگی ها را از هم جدا می کند و در عین حال آنها را به سمت بالا و پایین و بیرون می راند. روغن اضافی روی جداره سیلندر را بغل رینگی های فولادی بالا و پایین زنجیر رینگ پاک می کنند و به داخل می ریزند.
روغن از فضاهای خالی زنجیر رینگ می گذرد و سپس از طریق سوراخها یا شیارهای واقع در پشت رینگ نشین رینگ روغن به پشت پیستون می رود و گژنپین را روغنکاری می کند و سپس به سینی کارتر می ریزد.
بلوک سیلندر یکپارچه ریخته شده و جنس آن از چدن خاکستری با آلیاژ کروم دار یا نیکل دار آهن یا از جنس آلومینیوم می باشد. بدنه موتور (بلوک سیلندر) را معمولا به دو روش می سازند.
در زمستان و سرمای شدید بلوک در اثر یخ زدن آب در داخل بدنه ترک خورده که این ترک خوردگی در سطح خارجی بلوک ایجاد شده و آب از آنجا به بیرون نشت می کند. ترک خوردگی را می توان مانند ترک خوردگی سر سیلندر برطرف کرد.
بعد از ریختن موتور و در آوردن بلوک سیلندر از قالب ریخته گری آن را با عملیات پرداخت کاری پاک و تمیز می کنند. محلهایی که ما بین پوسته و سیلندر و بلوک قرار دارد بوسیله سوراخهایی که در بدنه بلوک ایجاد می شود از وجود ذرات شن و بقایای ریخته گری پاک می کنند.
دهانه این سوراخها را با پولک می پوشانند. وظیفه این پولکها که قابل تعویض است جلوگیری از ترک خوردن می باشد. در سرمای شدید پس از اینکه حجم آب در محفظه های بلوک بر اثر یخ زدن، زیاد شده و فشار انبساط که به همه نقاط بلوک سیلندر وارد می شود پولکها را به طرف بیرون پرتاب کرده و فشار را خنثی می کند.
پولکها را در موقع تعویض با چسب در محل خود در بلوک جا می زنند که عمل آببندی به خوبی انجام شود در ضمن پولکها در اثر فشار آب و گرفتگی ترموستات و لولهای رابط و در موقع تابستان بر اثر گرمای زیاد نیز با بیرون پریدن خود امکان ترک خوردن سیلندر را برطرف می کنند.
عیوب دیگری که امکان دارد در بلوک پیش بیاید گرفتگی لوله ها و مجاری روغن یا مجاری آب است. جهت باز کردن لوله های روغن پیچهایی در روی بلوک در مسیر اصلی وجود دارد که با باز کردن آن و سیخ زدن لوله ها را تمیز می کنند و یا برای تمیز کردن مجاری آب پولک را خارج کرده مجاری آب را تمیز کرده و سپس با فشار باد کلیه کثافات را از مجاری خارج کرده و بعدا پیچ و پولکها را در محل خود قرار می دهند.
در اثر حرارت و نیروی وارد به بلوک سیلندر باعث پیچیدگی و تاب دیدگی بلوک می شود و جایاتاقانیها از محور اصلی منحرف می شوند. این عیب سریع یاتاقانها را از بین خواهد برد. تغییر مکان جایاتاقانیها نباید بیشتر از 0.05 میلی متر باشد. اگر این تغییر مکان بیش از این باشد باید کلیه آنها را تراشیده و هم محور کنید.
کپه یاتاقانیها در محل نشت خود پیچیدگی پیدا می کنند و این پیچیدگی باعث می شود که این یاتاقانها سریع از بین بروند. روغن ریزی موتور در این حالت بالا می رود. این کپه ها را می توان بوسیله سوهان و سمباده نرم و آغشته به روغن در یک محل صاف مثل صافی و یا شیشه، آن را صاف و پرداخت کرد.
سیلندر با توجه به طراحی موتور به اقسام گوناگون ساخته می شود.
حرکت رفت و آمد پیستون در سیلندر و اصطکاک رینگ ها با جدار سیلندر، تغییر جهت شاتون در نقاط مرگ بالا و پایین، فشار ناشی از احتراق مخلوط به محفظه احتراق و به خصوص به رینگها، عدم روغن کاری مناسب سیلندر در نقطه مرگ بالا و در زمان احتراق به علت وجود حرارت زیاد عوامل ایجاد سائیدگی در سیلندر می باشد.
سیلندر یکی از قطعات یا محلهایی است که بعد از باز کردن موتور و شستشوی آن و پس از خشک کردن حتما باید خیلی دقیق مورد بررسی و عیب یابی قرار گیرد.
دلایل سایش نا متعادل سیلندر عبارتند از:
به طور کلی سایش معمولی سیلندر برای هر صد هزار کیلومتر 0.02 تا 0.04 میلیمتر می باشد.