----- ------
hamidsportcars |
برای این کار ولتاژ 12 ولت باطری یا دینام به کمک سیم پیچ کویل تبدیل به ولتاژ بسیار زیاد ( حدود 15000 ولت ) می شود. برق تقویت شده از طریق وایر ( سیم ولتاژ زیاد ) به دلکو و از آنجا با چرخش چکش برق ، به نوبت به سر شمع ها منتقل می شود.
کویل مانند یک خازن برق را در خود ذخیره می کند. پلاتین های دلکو نقش کلید را بازی می کند بطوریکه در هر مرتبه باز شدن ، برق قوی ذخیره شده در کویل بصورت جرقه و با چرخش چکش برق به نوبت به سر هر یک از شمع ها منتقل می شود. لحظه جرقه زدن شمع باید دقیقا در اواخر زمان تراکم سوخت داخل سیلندر صورت گیرد. سرعت رساندن جرقه از کویل به شمع ها با دور سنجی که روی فلایویل میل لنگ نصب شده ، تنظیم می شود. برای مثال وقتی سرعت خودرو به 90 کیلومتر در ساعت رسید ، سیستم جرقه باید هر ثانیه 100 جرقه تولید کرده و به شمع ها برساند.
درست کار نکردن موتور و مصرف سوخت بالای اتومبیل اغلب بخاطر اشکال در سیستم جرقه است. خراب شدن شمع ها و کثیف بودن پلاتین دلکو ( اصطلاحا خال زدن پلاتین ) از عمده ترین دلایل خوب کار نکردن موتور است. شمع ها به مرور زمان فرسوده می شوند و هر چندماه یکبار باید تعویض شوند .
با چرخش میل بادامک ، پمپ بنزین سوخت موجود در باک بنزین را به کاربوراتور تلمبه می کند. کاربوراتور هم بنزین را با هوای تصفیه شده توسط فیلتر هوا مخلوط می کند . خلاء حاصل از پایین رفتن پیستون در سیلندر سوخت را از کاربوراتور مکش می کند. این سوخت از کاربوراتور و طریق مانیفیلد ( چند راهه ) ورودی به دریچه ورود سوخت سیلندرها هدایت می شود.
میزان ورود سوخت به سیلندرها توسط اهرم تنظیم سوخت که به پدال گاز متصل است کم و زیاد می شود . با فشار دادن به پدال گاز، سوخت بیشتری به سیلندرها وارد می شود و انرژی بیشتری به هنگام انفجار تولید می شود و اتومبیل سریعتر حرکت می کند.
هنوز هم برای روشن کردن اتومبیل های قدیمی در هوای سرد از ساسات استفاده می کنند. با کشیدن اهرم ساسات ، سوخت غنی تری به موتور سرد می رسد و موتور زودتر روشن می شود. دود حاصل از انفجار سوخت داخل سیلندر از طریق دریچه خروجی به مانیفیلد خروجی و از آنجا به اگزوز هدایت می شود.
احتراق داخل سیلندرهای موتور و حرکت پیستون ها در داخل سیلندرها حرارت زیادی ایجاد می کند و موتور داغ می شود. سیستم خنک کننده ای در اتومبیل تعبیه شده که توسط گردش آب بدور سیلندرها ، موتور را خنک می کند. در اثر حرکت پیستون ها و چرخش میل لنگ، پولی سر میل لنگ هم می چرخد. پروانه خنک کننده و واتر پمپ ( پمپ آب ) توسط تسمه ای بنام تسمه پروانه نیروی چرخش خود را از پولی می گیرند.
با چرخش واتر پمپ ، آب دور سیلندرهای موتور جریان می یابد. در هوای سرد زمستان و تا وقتی که موتور گرم نشده ، ترموستات راه خروج آب از موتور را می بندد تا با گردش آب ، موتور گرم شود. وقتی موتور به اندازه کافی گرم شد ، ترموستات راه خروج آب را باز می کند تا آب گرم موتور به رادیاتور برسد. با چرخش پروانه آب و عبور هوا از لابلای پنجره های رادیاتور آب خنک می شود. با چرخش واتر پمپ این آب سرد شده به داخل موتور مکش می شود تا موتور را خنک کند. [ سه شنبه 91/1/15 ] [ 11:12 صبح ] [ حمید......؟(مشهد) ]
حتما" تاکنون چندین بار شاهد ترمز ناگهانی اتومبیل ها بوده اید. اتومبیلی سنگینی که با سرعت در حال حرکت است ، تنها با یک فشار ساده پدال ترمز از حرکت می ایستند، تاکنون به این مساله فکر کرده اید و از خود پرسیده اید که سیستم ترمز ماشین چگونه کار می کند؟
در اغلب اتومبیل ها ترمز دیسکی درچرخهای جلو و ترمز کاسه ای در چرخهای عقب نصب می شوند. علاوه بر این ، اتومبیل دارای یک ترمز دستی ( اضطراری ) است که بیشتر برای جلوگیری از حرکت اتومبیل های پارک شده در سراشیبی ها بکار می رود.
بوستر خلاء از محفظه فلزی تشکیل شده که درون آن یک پرده دیافراگم لاستیکی و یک دریچه خلاء وجود دارد. خلاء ایجاد شده در بوستر بخاطر مکش مداوم هوای مانیفیلد ورودی موتور و در اثر حرکت پیستونها به پایین بوجود می آید. دیافراگم لاستیکی هم مانع از ورود هوای بیرون به محفظه خلاء می شود.
اگر موتور خاموش باشد ، محفظه خلاء پر از هوا می شود. به همین دلیل هنگامی که موتور خاموش است وقتی پدال ترمز را فشار می دهید ، احساس می کنید که خیلی سفت شده و پدال به زحمت پایین می رود.
سیلندر اصلی بوستر از دو محفظه روغن و دو پیستون تشکیل شده که با فنرهایی بهم متصل شده اند.
با حرکت میله توسط بوستر خلاء به جلو ، روغنی که جلوی فنر پیستون ها قرار دارد ، تحت فشار از طریق دو لوله بسمت چرخ ها فرستاده می شود. وقتی راننده پدال ترمز را آزاد کرد ، فشار میله کم شده و فنرها باز می شوند تا پیستون ها به محل قبلی خود بازگردند.
این سیستم به نوعی طراحی شده که اگر یکی از لوله های انتقال روغن به دلیلی سوراخ شده باشد ، لوله بعدی می تواند فشار لازم را به دو چرخ دیگر وارد سازد تا اتومبیل متوقف شود. دلیل استفاده از دو پیستون و دو محفظه روغن هم بخاطر پیش بینی بروز این اتفاقات بوده است.
لنت ترمزها به مرور زمان ساییده می شوند . راننده ها می توانند با کشیدن خاری که روی لقمه لنت ترمز نصب شده ، آنرا درآورده و یک لقمه ترمز نو بجای آن قرار دهند.
ترمز کاسه ای :
در این ترمز ها چون سطح تماس لنت با دیسک بیشتر است ، نیروی اصطحکاک بیشتری هم تولید می شود . از آنجا که ترمزهای کاسه ای قویتر از ترمزهای دیسکی هستند ، ترمزهای کاسه ای بیشتر در چرخهای عقب تعبیه می شوند تا بهنگام ترمزهای شدید از کله کردن ماشین جلوگیری شود.
تعویض لنت ترمز کاسه ای مشکل تر است و فقط مکانیکی ها می توانند اینکار را انجام دهند.
ترمز دستی بیشتر برای قفل چرخ های عقب به هنگام پارک در سراشیبی ها بکار می رود. این ترمز توسط یک رشته سیم محکم ، اهرم متصل به کفشک را خم می کند و لنت های ترمز را به کاسه چرخ می چسباند. فشار حاصله باعث می شود تا چرخ قفل شده و حرکت نکند.
( پمپاژ ضربه ای روغن به ترمز ها در سیستم ABS با باز و بسته شدن سریع دریچه لوله ها ) [ سه شنبه 91/1/15 ] [ 11:6 صبح ] [ حمید......؟(مشهد) ]
نگه داشتن ناگهانی یک اتومبیل در جاده ی لغزنده می تواند بسیار خطرناک باشد.ترمزهای ضد قفل خطر های این واقعه ی ترسناک را کاهش می دهد.در واقع روی سطوح لغزنده حتی راننده های حرفه ای بدون ترمزهای ضد قفل نمی توانند به خوبی یک راننده ی معمولی با ترمزهای ضد قفل ترمز کنند.
مکان ترمز های ضد قفل در این مقاله ما همه چیز را درباره ی ترمز های ضد قفل یاد می گیریم:اینکه چرا به آنها نیاز داریم،چه چیز هایی در آنها به کار رفته است،چگونه کار می کنند،بعضی از انواع رایج و بعضی از مشکلات مربوط به آن. بدست آوردن یک مفهوم کلی از ترمزهای ضد قفل: تئوری ترمز های ضد قفل بسیار ساده است.یک چرخ در حال لیز خوردن(به طوری که سطح تماس تایر نسبت به زمین سر بخورد) نسبت به چرخی که لیز نمی خورد نیروی اصطکاک کمتری دارد.اگربا اتومبیل خود در یخ گیر کرده باشید می دانید که اگر چرخها بچرنخد هیچ نیروی جلو بری به اتومبیل وارد نمی شود زیرا سطح تماس چرخ نسبت به یخ لیز می خورد. ترمزهای ضد قفل با جلوگیری کردن از سر خوردن چرخ ها در هنگام ترمز کردن،دو مزیت را بوجود می آورند:اول اینکه خودرو زود تر متوقف می شود و دوم اینکه می توان خودرو را هنگام ترمز کردن نیز هدایت کرد. در ترمز های ضد قفل چهار بخش اصلی وجود دارد: ? حسگر های سرعت ?پمپ ?سوپاپ ها ?کنترل کننده
پمپ وسوپاپ های ترمز ضد قفل حسگرهای سرعت: سیستم ترمز ضد قفل باید بداند چه موقع چرخ در حال قفل کردن است،حسگرهای سرعت که در هر چرخ یا در بعضی مواقع در دیفرانسیل قرار گرفته اند این اطلاعات را فراهم می کنند سوپاپ ها: در هر لوله ی ترمز که به هر ترمز می رود یک سوپاپ وجود دارد که با کنترل کننده کنترل می شود،در بعضی از سیستم ها سوپاپ سه حالت دارد: ?در حالت اول سوپاپ باز است و فشار از سیلندر اصلی مستقیما به ترمز می رسد ?در حالت دوم سوپاپ لوله ی ترمز را می بندد و ترمز را از سیلندر اصلی جدا می کند،این حالت از افزایش بیش از حد فشار ترمز وقتی راننده روی پدال فشار می آورد،جلو گیری می کند ?در حالت سوم سوپاپ مقداری از فشار ترمز را کم می کند پمپ: چون سوپاپ می تواند فشار ترمز را کم کند باید به طریقی این فشار از دست رفته را جبران کرد واین کاری است که پمپ انجام می دهد.بعد از اینکه سوپاپ فشار را در یک ترمز کم کرد پمپ دو باره فشار ایجاد می کند کنترل کننده: کنترل کننده یک پردازنده است که با توجه به حسگرهای سرعت، سوپاپ ها را کنترل می کند. ترمز ضد قفل هنگام عمل کردن: انواع مختلف و الگوریتم های کنترل گوناگونی برای ترمز های ضد قفل وجود دارد.ما درباره ی طرز کار یکی از ساده ترین انواع آن توضیح می دهیم. کنترل کننده همیشه حسگرهای سرعت را کنترل می کند و به دنبال کاهش سرعت غیر معمول در چرخ ها می گردد.دقیقا قبل از اینکه چرخی قفل کند کاهش سرعت شدیدی را تجربه می کند اگر این چرخ کنترل نشود بسیار زودتر از زمانی که خودرو برای متوقف شدن نیاز دارد قفل خواهد کرد.یک خودرو که با سرعت 60مایل در ساعت حرکت می کند درشرایط ایده آل حدود 5 ثانیه زمان لازم دارد تا بایستد اما یک چرخ در کمتر از یک ثانیه از چرخیدن می ایستد و قفل می کند. کنترل کننده می داند که یک چنین کاهش سرعتی در چرخها غیرممکن است.بنابراین در چرخی که کاهش سرعت غیر معمول داشته فشار ترمز را کاهش می دهد تا زمانی که حسگر آن چرخ افزایش سرعت را ثبت کند آنگاه کنترل کننده دوباره فشار ترمز را افزایش می دهد تا اینکه حسگر ها کاهش سرعت را گزارش کنند.کنترل کننده این کار را بسیار سریع وقبل از آنکه تایر تغییر سرعت زیادی داشته باشد انجام می دهد نتیجه این است که حرکت چرخ ها با همان شدتی که از سرعت خودرو کم می شود کند می گردد و ترمز ها چرخ ها را نزدیکی نقطه ی قفل کردن نگه می دارند که این به سیستم بیشترین نیروی ترمز کردن را می دهد. وقتی ترمز ضد قفل در حال کار کردن است شما ضربات منظمی در پدال ترمز احساس می کنید که به خاطر باز و بسته شدن سریع سوپاپ ها است.بعضی از ترمزهای ضد قفل تا 15بار در ثانیه این کار را انجام می دهند. انواع ترمزهای ضد قفل: ترمزهای ضد قفل طراحی های مختلفی دارند که به نوع ترمز به کار رفته بستگی دارد.ما به آنها بر اساس تعداد کانال ها(تعداد سوپاپ هایی که به طور جداگانه کنترل می شوند) و تعداد حسگر های سرعت اشاره می کنیم: ?ترمز ضد قفل با چهار کانال و چهار حسگر سرعت:این بهترین طراحی است که در آن برای هر چرخ حسگر و سوپاپ جداگانه ای وجود دارد با این روش کنترل گر هر چرخ را به طور مجزا بررسی می کند تا به هر چرخ بیشترین نیروی اصطکاک وارد شود. ?سه کانال و سه حسگر:این روش بیشتر در وانت ها و کامیون ها با چهار چرخ ضد قفل استفاده می شود و در آن برای هر چرخ جلو یک حسگر و یک سوپاپ وجود دارد اما برای دو چرخ عقب فقط یک حسگر و یک سوپاپ وجود دارد.حسگر سرعت چرخ های عقب روی محور عقب قرار دارد. در این حالت برای هر چرخ جلو کنترل جداگانه وجود دارد بنابراین چرخ های جلو به بیشترین نیروی ترمزی می رسند. چرخ های عقب قبل از فعال شدن سیستم ضد قفل، قفل می کنند. با این سیستم ممکن است یکی از چرخهای عقب هنگام ترمز کردن قفل کند که نسبت به حالت چهار کاناله باعث کاهش کارایی ترمز می شود. ?یک کانال و یک حسگر:این سیستم در وانت ها و کامیون ها با محور عقب ضد قفل وجود دارد که یک سوپاپ برای کنترل هر دو چرخ عقب و یک حسگر سرعت واقع در محور عقب دارد این سیستم مشابه قسمت عقب سه کاناله عمل می کند دو چرخ عقب با هم کنترل می شوند و قبل از فعال شدن سیستم ضد قفل هر دو قفل می کنند.در این روش هم ممکن است یکی از چرخ های عقب هنگام ترمز کردن قفل کند که باز هم باعث کاهش کارایی ترمز می شود. این سیستم به سادگی قابل تشخیص است.معمولا یک لوله ی ترمز وجود دارد که با یک اتصالT شکل به دو چرخ عقب وصل می شود.شما می توانید حسگر های سرعت را با مشاهده ی اتصالات الکتریکی نزدیک دیفرانسیل در محورعقب پیدا کنید. ABS :م( s4-Wheel *4-Channel ABS) ترمز ضد قفل با چهار کانال مجزای ABS برای هر چرخ [ سه شنبه 91/1/15 ] [ 10:52 صبح ] [ حمید......؟(مشهد) ]
کمترین مسافت و زمان برای توقف در ترمز گیری قبل از بلوکه شدن چرخ ها اتفاق می افتد و همین طور با بلوکه شدن چرخ ها و عدم گردش آنها ، کم فرمان پذیری و حتی بی تاثیر بودن فرمان در انتخاب مسیر حرکت به وجود می آید . تغییر کیفیت سطوح و لغزنده شدن آنها مانند سطوح خیس ، یخ زده و... نیز باعث اصطکاک کمتر بین تایر و سطح مسیر حرکت شده و در نتیجه با وجود فشار ثابت و پیوسته در سیستم ترمز بدون ABS بر این سطوح ، منجرب بلوکه شدن سریع تر چرخ ها نسبت به سطوح با اصطکاک بیشتر و انحراف با شدت بیشتر و خط ترمز طولانی تر می شود . برای جلوگیری از بلوکه شدن چرخ ها و ایجاد ترمز گیری ، پایداری و کنترل بهتر ( ABS ( Anti lock breake system یا همان سیستم ضد بلوکه ترمز طراحی و امروزه به صورت یک استاندارد ایمنی بر روی خودرو ها نصب می شود . ABS با کنترل در فشار هیدرولیک ترمز و قطع و وصل کردن آن باعث ارتباط و یا قطع شدن ارتباط بین لنت ترمز و دیسک به صورت پیا پی به هدف جلو گیری از بلوکه شدن چرخ می شود ، کاربرد ABS در سطوح لغزنده و سرعت های زیاد به طور چشم گیری بیشتر می شود . رانندگانی که تجربه ی ترمز گیری در فعال شدن ABS را ندارند با شنیدن صدای قطع و وصل شدن ارتباط لنت و دیسک ترمز و ورود این صدا به داخل کابین و لرزش پدال در زیر پایشان احساس شکستگی و خرد شدن قطعات ترمز به آنها دست داده و فشار روی پدال ترمز را کم می کنند . در نظر داشته باشید روش ترمز گیری صحیح با ABS فشردن پدال کلاج تا انتها و به طور هم زمان فشردن پدال ترمز به صورت مداوم می باشد ، همچنین در زمان ترمز گیری فرمان دادن به جهت هدایت خودرو به مناسب ترین مسیر . سلامت سیستم ABS با وجود لامپ زرد رنگ با نوشته ANTI LOCK و یا ABS در صفحه نمایش گر مشخص می شود و روشن ماندن دائمی آن از نشانه های نقص در این سیستم می باشد . امروزه سیستم های کمکی و تقویت کننده مکانیکی و الکترونیکی برای ارتقاء و هر چه بهتر کردن عملکرد ترمز به کمک رانندگان آمده و با اندک فشار بر روی پدال فعال و بهترین نتیجه را در اختیار راننده می گذارد . در خودرو های با گیربکس اتومات نیز در صورت فعال شدن ترمز کمکی و احساس اضطرار به تناسب سرعت و شرایط ترمز گیری گیربکس نیز از دنده های خود کم کرده و با ایجاد مقاوت در چرخش چرخ ها به عملیات ترمز گیری کمک می کند ( سیستم ایمنی سفارشی در گیربکس های اتومات ) . ABS با وجود سنسورهای مختلف میزان چرخش چرخ ها و سرعت خودرو و همین طور شتاب در محورهای طولی و عرضی را محاسبه و به واحد پردازش ECU ( electronic control unit ) به طور دائمی فرستاده و در هنگام ترمز گیری در صورت تغییر داده ها از سمت سنسور ها به ABS ، ECU فعا ل شده و بر حسب این داده ها و مقاومت چرخ ها میزان فشار ترمز گیری را بر اساس وضعیت چرخ ها ، تنظیم و با قطع و وصل کردن پر سرعت عملیات ترمز گیری در لنت ها و ارتباطشان با دیسک یا کاسه مانع از بلوکه شدن چرخ ها و بر هم خوردن ترمز گیری و فرمان پذیری می شود . قطعات موجود در ABS عبارتند از : سنسورهای سرعت چرخ سنسورهای سرعت چرخ های جلو و عقب با آهن ربای دائمی ، کوئل و هسته در مقابل دنده هایی که اطراف روتور قرار گرفته اند هنگام گردش روتور ولتاژ AC را با فرکانس متناسب با سرعت گردش روتور تولید می کنند . از ولتاژ AC در ECU برای دریافت داده های مورد نیاز مربوط به سرعت چرخ ها بهره گیری می شود . سنسور شتاب بهره گیری از سنسور شتاب ، ECU را قادر می سازد تا مقدار شتاب منفی خودرو را محاسبه کند و به این ترتیب از شرایط سطح جاده بهتر مطلع شود و به جهت پیش گیری از بلوکه شدن چرخها دقت ترمز گیری افزایش می یابد ، همچنین به سنسور شتاب حسگر G نیز گفته می شود. فعال کننده ABS فعال کننده ABS با سیگنال های دریافتی از ECU میزان فشار روغن هیدرولیک در هر یک از چرخ ها را به صورتی کنترل کرده که به هر کدام از ترمز ها فشار روغن به صورت مناسبی وارد شود . قطعات مکانیسم ترمز ABS 1 واحد کنترل الکترونیکی : ECU 2 واحد کنترل هیدرولیکی : HCU 3 پمپ 4 سیلندر اصلی 5 سلونوئیدها 6 اکومولاتورها 7 حسگر های سرعت 8 سایر ادوات ورودی واحد 9 کنترل الکترونیکی [ سه شنبه 91/1/15 ] [ 10:49 صبح ] [ حمید......؟(مشهد) ]
مقدمهماشین هر وسیله مکانیکی یا وسیله الکتریکی است، که با انتقال یا اصلاح انرژی ، انسان را در انجام کارهایش ، یا در بهتر انجام شدن کارهایش یاری دهد، یا خود آنها را انجام میدهد. ساز و کارها و ماشینهای مکانیکی ، حتی قبل از آن که اطلاعات مکتوبی در دسترس باشد، برای تقویت توانائیهای نوع بشر ، دائما در حال استفاده بوده. تفاوت عمده ابزار ساده با ماشینها یا مکانیزمهای ساده ، وجود یک منبع قدرت و بعضی اوقات ، در کارکرد مستقل میباشد. ابزار قدرتمند امروزی ، ماشین ابزارهای خودکار ، و ماشین آلات قدرتمندی که توسط انسان هدایت میشوند، این تعریف را پیچیده کردهاند. هر دستگاهی که بتواند انجام کاری را آسان کند، ماشین نامیده میشود. انواع ماشینهاماشینها برای انجام کار ، صورتی از انرژی را به کار مکانیکی تبدیل میکنند. به غیراز ماشینهای ساده انواع دیگر ماشینها عبارتاند از: ماشینهای مکانیکی ، ماشینهای گرمایی ، ماشینهای الکترونی و ماشینهای فوتونی (نوری و موجی). در ماشینهای مکانیکی از انرژی آب یا انرژی باد یا انرژی عضلات انسان یا حیوان برای حرکت اجسام و آسان کردن کارها استفاده میشود. در بعضی از ماشینها میتوان ابتدا مقداری انرژی را ذخیره کرد و سپس انرژی ذخیره شده را به تدریج به کار برد. ماشینها و ساعتهای کوکی نمونهای از ماشینهای مکانیکی هستند.
پیچ ارشمیدساختراعی منسوب به ارشمیدس که در گذشته از آن برای آبیاری و بالا کشیدن آبهای زیر زمینی استفاده می کردند. به شکل لوله ای مارپیچ بود که محور آن زاویهای ْ45 با راستای افقی میساخت. یک سر پیچ در مخزن آب قرار داشت، با چرخاندن پیچ آب از لوله بالا میرفت. انقلاب صنعتی چه بود؟مجموعه دگرگونیهای فنی ، صنعتی ، اقتصادی و اجتماعی که از سال 1750 تا 1850 در انگلستان به وجود آمد و به کشورهای دیگر راه یافت، انقلاب صنعتی نامیده میشود. در این مدت اقتصاد وابسته به کشاورزی و صنایع دستی به اقتصاد وابسته به صنعت و تولیدات ماشین تبدیل شد. به عبارت دیگر به تدریج نیرو و کار ماشین جای نیروی کار انسان و حیوانات بارکش را گرفت. پیش از انقلاب صنعتی ، حدود 90 درصد مردم در روستاها زندگی میکردند و به کشاورزی و کارهای دستی روستایی مشغول بودند. در شهرها هم کارگاههای کوچک وجود داشت. در بعضی جاها هم از نیروی باد و آب استفاده میشد. انقلاب صنعتی به دنبال استفادهی عملی از یافتههای علمی نیز ثروت و سرمایههای هنگفتی که از مستعمرات به انگلیس منتقل میشد، در آن کشور به وجود آمد. انگلیس از معادن زغال سنگ و آهن بسیار غنی بهره داشت و همین دو مادهی اساسی سبب تولید فرآوردههای صنعتی فراوانی شد که پیشرفت بازرگانی و اختراع وسایل حمل و نقل و سود سرشار کارخانه داران را در پی داشت. ماشین هروناختراع و ساختن نخستین ماشین گرمایی را به هرون ریاضی - فیزیکدان یونانی قرن اول یا دوم پیش از میلاد نسبت میدهند. او با طرح سادهی خود نشان داد که میتوان از انرژی گرمایی برای حرکت اجسام استفاده کرد. موتور هرون از یک کرهی فلزی تو خالی تشکیل شده بود که در امتداد یک قطرش ، به دو لوله مربوط و متکی بود. کره فلزی میتوانست به آسانی حول قطری که از دو نقطهی اتکا میگذشت، دوران کند. لولهها به دیگ بخار مربوط بودند و بخاری که در اثر گرما تولید میشد، به کره فلزی راه مییافت. دو لولهی کوتاه به دو سوراخ در طرفین قطر عمود بر محور کره متصل بودند و بخار میتوانست از آنها خارج شود و با نیروی عکس العمل خود کرهی فلزی را به دوران در آورد. از آن زمان انسان به نیروی بخار پی برد. ماشین بخارتا حدود سه قرن پیش ، انسان فقط از انرژی عضلات خود انرژی چهار پایان ، با وسایل سادهای که ساخته بود، برای انجام کار استفاده میکرد. چهار پایانی مانند اسب و الاغ و شتر برای حمل و نقل مورد استفاده قرار میگرفتند و از گاو هم برای کندن زمین و کشاورزی بهره میگرفتند. از نیروی آب و باد هم برای آسیا کردن غلات در آسیابهای آبی و بادی استفاده میکردند و قایقهای کوچک را در آبهای جاری و ساکن به حرکت در میآوردند. همزمان با پیشر فت تمدن ، نیاز به منابع نیرو و انرژی بیشتر شد و انسان توانست ابتدا از نیروی باروت و سپس از نیروی بخار و انرژی سوختهای فسیلی استفاده کند و ماشینهای گرمایی را به کار اندازد.
ماشینهای درونسوزماشینهای درونسوز به ماشینهای گرمایی گفته میشود که مواد سوختنی مربوط به آن داخل استوانه سوخته شود. اندیشهی اولیه این ماشینها را کریستیان هویگنس ، فیزیکدان انگلیسی در سال 1680 میلادی مطرح کرد. هویگنس متوجه شد که وقتی گلوله از دهانهی تفنگ پرتاب میشود، مقدار زیادی دود گرم از لوله خارج خارج میشود. مشاهدهی این پدیده او را متوجه رابطهی بین فشار دود و حرکت گلوله کرد و در فکر ساختن موتوری برآمد که با نیروی دود حاصل از انفجار باروت کار کند، ولی با همه تلاشهایی که کرد، نتوانست چنین موتوری را بسازد. اما در عوض نظریهی او توجه عده زیادی از جمله دنیس پاپن را ، که از همکاران او بود، جلب کرد. سرانجام در سال 1876 نیکلاس اوتو که یک تعمیر کار آلمانی بود ، نخستین موتور درونسوز را ساخت. ماشینهای درونسوز شامل ماشین پیستونی و ماشین توربینی است. نمونهی بسیار رایج موتورهای درونسوز پیستونی ، موتور اتومبیل است. موتور دیزلیدر سال 1892م/1171 خ یک مهندس آلمانی به نام رودولف دیزل وسیلهای ساخت که به کمک آن میتوانست سوخت را با فشار ، درون هوای متراکم بسیار گرم داخل استوانه کند. با این کار دیزل پس پنج سال کار مداوم ، موفق به ساختن نوعی موتور شد که انرژی خود را بر اساس سوختن مواد سوختی ، بدون احتیاج به جرقهی الکتریکی ، تأمین میکرد. این نوع موتور به افتخار دیزل ، موتور دیزلی نامیده شد. برای مطالعهی چگونگی کار این موتورها ، استوانهی یک موتور انفجاری را در نظر بگیرید که در موقع بالا آمدن پیستون کاهش حجم مخلوط گاز به جای 6/1 بتواند به 16/1 حجم اولیه برسد. در این عمل دمای هوا در اثر تراکم آن اندازه افزایش مییابد که اگر سوختی درون آن پاشیده شود، بدون وجود جرقه عمل احتراق صورت میگیرد و بر سطح پیستون نیروی فوق العاده زیاد اثر میکند. توربین گازیساختمان توربین گازی مانند توربین بخار است. این توربینها یک قطعهی اصلی متحرک (روتور) دارند. روتور همزمان دو کار را انجام میدهد. یک کمپرسور است و هوا را فشرده میکند و دیگر نیرویی به وجود میآورد که محوری مانند مولد برق را دوران در میآورد. قسمت متحرک ، یعنی روتور ، شامل محوری است که تعداد تیغه روی آن نصب شده است. روتور درون محفظهی کاملا بستهای می چرخد. درون این محفظه تعدادی پرهی ثابت قرار دارد. این تیغهها درست بین تیغههای روتور جای دارند. هنگامی که روتور با سرعت زیاد میچرخد، هوا به داخل آن کشیده میشود و در حینی که از میان تیغهها میگذرد، فشرده میشود (کمپرسور). در بعضی از توربینهای گازی ، فشار هوا به وسیلهی 12 زوج تیغهی ثابت و متحرک ، تا 30 برابر افزایش مییابد. موتورهای موشکی یا راکتهادر هواپیماهای جت ، هوا از اتمسفر به درون موتور مکیده و فشرده و سوخت درون آن پاشیده میشود. انرژی حاصل از سوخت باعث میشود فشار و دمای گاز بالا برود و سرانجام گاز فشرده و گرم از دهانهی خروجی با سرعت زیاد خارج میشود. واکنش خروج سریع این گاز ، هواپیما را به جلو میراند. نیروی پیشران راکتها هم مانند جتها ، واکنش خروجی گازهای گرم و سریع است، با این تفاوت که در راکتهای فضایی اکسیژن و مواد سوختی در خود راکت ذخیره شده است و از بیرون بی نیاز است. در فضاپیماها یا ماهوارههایی که به دور زمین به گردش در میآیند، چندین راکت در طی مراحل مختلف به کار میرود که البته بزرگترین و سنگینترین آنها همان راکت پرتاب کننده است که فضاپیما را از روی زمین پرتاب میکند منبع عمدهی انرژی موجود در فضاپیماها انرژی شیمیایی ، انرژی هستهای و انرژی خورشیدی است. راکتهای خورشیدیدر این نوع راکتها ، انرژی لازم برای افزایش فشار و سرعت خروج گاز هیدروژن ، از انرژی خورشیدی تأمین میشود. یک دستگاه آینه بازتاب کننده تابش خورشید را روی دستگاه مبدل گرما متمرکز میکند و دمای گاز را به شدت بالا میبرد و سبب میشود که سرعت خروج گازهای منبسط شده به آن حدی برسد که بتواند نیروی لازم برای پیش بردن راکت را فراهم کند. محاسبات نشان میدهد که اگر بخواهیم راکتی را از زمین به بیرون پرتاب کنیم، به طوری که بتواند از میدان گرانش زمین خارج شود، باید به سرعت گریز ، یعنی 11200متر بر ثانیه برسد. چنین سرعتی در جو زمین سبب میشود که راکت بسیار گرم شود و بسوزد، از این رو این سرعت را در بالای جو را راکت میدهند تا بدون خطر سوختن از زمین دور شود. بازگشت سفینهها به زمینسرعت حرکت ماهوارهها به دور زمین حدود 5/7 کیلومتر بر ثانیه و سرعت سفینههای فضایی در هنگام نزدیک شدن به زمین حدود 11 کیلومتر بر ثانیه است. اگر سفینه با چنین سرعتی به جو زمین برسد، میسوزد. از این رو لازم است سرعت فضاپیما کاهش یابد و بدون ضربه روی زمین قرار گیرد. برای کاستن از سرعت سفینه در هنگام بازگشت، میتوان از نیروی مقاومت هوا (آئرودینامیک) استفاده کرد. البته این مقاومت در سرعت بسیار زیاد ، گرمای زیادی تولید میکند، در نتیجه مسألهی مهم جلوگیری از سوختن جدا سفینه مطرح میشود. برای این کار فضاپیما را به جای آن که در امتداد شعاع زمین پایین آورند، روی مداری به دور زمین به گردش در میآورند و مدار را به تدریج کوچکتر میکنند تا سرانجام آن را در نقطهی مناسبی فرود آورند. [ دوشنبه 91/1/14 ] [ 11:27 صبح ] [ حمید......؟(مشهد) ]
پیکان، خودرویی که ایرانی هنوز هم رفتنش را باور نکرده است، خودرویی که عشق بسیاری از دارندگان آن بود و خودرویی که صنعت خودروی ایران را از ورشکستگی نجات داد و خودرویی که بسیاری از بیکاران را به کار رساند، بنا به رسم روزگار خداحافظی کرد. ایران ناسیونال یا همان ایران خودرو که مادر پیکان در 40 سال اخیر بوده روز 12 مهرماه 1341 با سرمایهای در حدود 10 میلیون تومان و با هدف مونتاژ و تولید انواع خودرو متولد شد و از 28 اسفندماه 1342 با تولید اتوبوس شروع به کار کرد. اما تولید اتوبوس آن هم به تیراژ محدود خواستههای برادران خیامی، مدیران آن روز ایران خودرو، را برآورده نمیکرد، و به همین دلیل در آن زمان آنها سعی کردند با کارخانجات خودروسازی دنیا ارتباط برقرار کنند تا بتوانند خودرویی را برای اقشار متوسط در ایران تولید کنند. فورد، پژو، فولکس و تالبوت برخی گزینههایی بودند که با آنها تماس برقرار شد. هنوز هم بسیاری بر این باورند که استعمار پیر انگلستان که صنعت خودروی خود را در آن روزگار مظهر اراده ملی خود میدید، به وسیله راههایی که همه به آن روشهای انگلیسی نام میدهند سبب شد تا شرکت تالبوت بتواند جای شرکتهای آلمانی و فرانسوی را بگیرد؛ اما عدهای دیگر نیز میگفتند در آن زمان تنها کارخانجات انگلیسی روی خوش به مدیران ایران خودرو نشان دادند. به هرحال پیکان وارد ایران شد. درسال 1345 قراردادی بین شرکت ایران خودرو و تالبوت در مورد مونتاژ و ساخت خودروی پیکان که نام انگلیسی آن هیلمن بود منعقد شد و به طور رسمی با وارد شدن قطعات از تالبوت انگلستان که در آن روزگار زیرمجموعه شرکت کرایسلر آمریکا بود تولید پیکان در اردیبهشت سال 1346 با ظرفیت 60 هزار دستگاه آغاز شد، این تیراژ به تدریج به 120 هزار دستگاه رسید. اما ورود اولین پیکان به خیابانهای تهران بسیار جالب بود، خودرو بعد از طی مسافت کمی جوش میآورد، علت هم مشخص بود، رادیاتور برای انگلستان طراحی شده بود نه ایران؛ بعدها با اصلاح این ایراد، مشکل پیکان تا حدودی حل شد. تولید داخل این خودرو به آرامی و با شکلگیری قطعهسازان کوچک و بزرگ و با به وجود آمدن نظامهای مهندسی در حال افزایش بود. در سال 1353 خط تولید وانت شکل گرفت، در 27 مهرماه 1353 نیز کارخانه ریختهگری و موتورسازی دایر شد تا نسبت به ساخت شش قسمت از موتور پیکان 1600 اقدام کند. به منظور تامین قسمتی از قطعات اساسی خودروهای تولیدی کارخانجات صنعتی، ایران ناسیونال به طور مستقیم و غیرمستقیم در ایجاد واحدهای صنعتی و تولید نقش داشت و تولید بسیاری از قطعات خودرو را در کارخانههای داخلی و به کمک شرکتهای خارجی شروع کرد. شاید دانستن این مطلب جالب است که تولید این خودرو پس از یک دهه تولید در انگلستان، در ایران شروع شد. پیکان را شاید هنوز هم بتوان در استرالیا دید، محبوبترین مکانهایی که بعد از ایران این خودرو در آن تولید یا فروخته شده است را میتوان انگلستان و استرالیا دانست. چهره خودرو که طراحی آن در سال 1965 به پایان رسیده و در سال 1966 نیز در شهر کاونتری انگلستان تولیدش آغاز شده بود آکنده از فرمهای هندسه و قرینهای است که چهره یک اتومبیل کلاسیک را تداعی میکند. مدلهای اولیه پیکان در انگلستان دارای حجم موتور 1725 سیسی بود، در سالهای بعد یعنی سال 1969 مدل دولوکس پیکان که در ایران نیز بسیار مشهور است ساخته شد. بهترین مدل پیکان که در ایران معروف به پیکان اونجر است نیز در سال 1975 ساخته شد؛ تالبوت در آن زمان موتور پرتحرک فورد را بر روی پیکان گذاشته بود. پیکان تا قبل از انقلاب در بیش از شش مدل تولید شد که پیکان استیشن، دولوکس، کار، جوانان برخی از مدلهای قبل از انقلاب پیکان است. تا پیش از انقلاب، کارخانه ایران ناسیونال را همه با پیکان میشناختند این شرکت که سرمایهاش چندین برابر شده بود و در دست بخش خصوصی بود بعد از انقلاب به دولت واگذار شد. بر اساس گزارشات وزارت صنایع ایران، در آن سالها و بعد از واگذاری و به دلیل کمبود ارز و تغییر مدیریت آن و به دلیل پیروی از سیاست تولید خودروهای عمومی به جای خودروهای شخصی، به خاطر دید ضدمصرفگرایی، کاهش شدیدی در میزان تولید این شرکت پدیدار شد. روند مونتاژ خودرو در ایران خودرو به همین ترتیب تا سال 1364 ادامه یافت و تا این سال کماکان قطعات اصلی از خارج وارد و شرکت ایران خودرو آن را مونتاژ میکرد، و در کنار آن قسمتهایی چون بدنه، رادیاتور، شیشه و کمک فنر عقب و جلو در ایران ساخته میشد. در سال 1364 خط تولید پیکان تالبوت انگلستان متوقف و در شرکت پژو فرانسه ادغام شد. با توجه به این وضعیت، تولید پیکان از سقف بیش از 70 هزار دستگاه در سال 1363 به سه هزار دستگاه در سال 1368 رسید و عملا خط تولید پیکان میرفت تا با توقف روبهرو شود. اما در سال 1368 مدیران آن زمان ایران خودرو تصمیم گرفتند تا خطوط دست دوم شرکت تالبوت را خریداری کرده و با تقسیم آن در تولید کنندگان قطعات خودرو و بازسازی بخشی از خطوط تولید ایران خودرو سعی کردند پیکان را از ورطه نیستی نجات دهند، اما بعد از نصب خطوط ایران خودرو با خطوط ناقص ، دست دوم و مستهلک شدهای روبهرو بودند که کاستیهای فراوانی داشت. در سال 1370 صنعت خودروی ایران به جانداری نیمهمرده شبیه بود؛ رکود اقتصادی و صنعتی بعد از جنگ و حدود هفت سال خواب زمستانی، ایران خودرو را در آستانه نابودی قرار داده بود. در آن زمان بسیاری معتقد بودند دیگر احتیاجی به صنعت خودرو نیست و عدهای نیز خواستار ادامه تولید کارخانجات خودروسازی و نجات آن بودند، اما پیکان در آن سالها، صنعت خودروی ایران را نجات داد و جریان حیاتی سرمایه را به شرکت ایران خودرو بازگرداند. حتی در اوایل دهه 70 و واردات انبوه خودرو، این خودرو از محبوبیت نیفتاد و همچنان پول رایج بازار خودروی ایران بود. راحت تعمیری، ارزان بودن تعمیر، همهجا تعمیری، هزینه کم و انس مردم ایران با این خودرو، همچنان این خودرو را تا سال 1380 به عنوان پرمشتریترین خودرو مطرح میکرد. پول پیکان سبب شد مراکز تحقیقاتی و نظامهای مهندسی بعد از 15 سال رکود و فراموشی، دوباره در ایران خودرو شکل بگیرد. با پول پیکان مهندسان جوانی که در مرکز تحقیقات ایران خودرو مشغول به کار بودند سعی کردند تا خودروی ملی را با نام پیکان جدید طراحی کنند، بعد از مشخص شدن بزرگی کار طراحی خودرو از پایه، این مهندسان سعی کردند با کمک مهندسان فرستاتومیتو انگلستان و مشاوران آلمانی و کرهای، بر روی پلاتفرم پژو 405 خودروی پیکانی را طراحی کنند. طراحی این خودرو تا پایان سال 1380 به طول انجامید، این پیکان جدید مراکز تحقیقاتی و نظامهای مهندسی را شکل داد. قطعهسازان را مهندسیتر و قویتر کرد. اما سرانجام این پیکان جدید از خودرویی با نام سمند سر درآورد و پیکان جدید سمند شد؛ هزیه طراحی سرسامآور این خودرو که حدود 500 میلیون دلار بود و همچنین قطعات گران قیمت این خودرو سبب شد طرح پیکان جدید شکست بخورد. در سال ورود سمند، غروی مدیرعامل سابق ایران خودرو گفته بود: رمز موفقیت ما این است که سمند امروز که در بازار 5/12 میلیون تومان است نباید در سال 1382 بیش از هشت میلیون تومان قیمت داشته باشد. تنها راه رسیدن به این قیمت در سمند، تولید این خودرو با تیراژ بیش از 200 هزار دستگاه بود؛ اما تیراژ این خودرو در سال 1383 تنها به 70 هزار دستگاه رسیده است، البته برای رسیدن این خودرو به این قیمت، حتی با تولید انبوه هم باز باید خودرو را ارزانسازی کرد. بعد از سمند سعی شد خودرویی با نام NP و باز هم با نام پیکان جدید جایگزین پیکان شود. دوباره خودرویی بر روی پلاتفرم پژو 206 طراحی شد، اما لابی پژو در ایران که هنوز از طراحی سمند عصبانی بود با تمام قدرت اعلام کردند حاضر نیستند پلاتفرم پژو 206 را ایرانیان، برای پیکان جدید استفاده کنند. از طرفی هزینه طراحی خودرو و استفاده از پلاتفرم گرانقیمت پژو 206 و همچنین تجربه سمند احتمال شکست NP را تقویت کرد؛ به هر حال عدهای گرفتند لابیهای پژو نخواستند NP متولد شود، و عدهای نیز دلیل را هزینه بالا میدانستند، اما به هر حال خودروی NP نیز تبدیل به پژو 206 صندوقدار شد. خودروی پیکان از طی دهه 70 به بعد سبب شد مراکز قطعه سازی نیز بعد از انقلاب دوباره با داخلی سازی قطعات پیکان شکل بگیرد، بسیاری از قطعه سازان از کپی کاری قطعات پیکان به روش مهندسی معکوس به دانش ساخت دست یافتند وتا جایی پیش رفتند که هم اکنون به اروپا و آمریکا نیز صادرات قطعه انجام میدهند. مرگ پیکان مصرف بالا، طراحی قدیمی، آلایندگی بالا و پیشرفت انسان و سیر تکاملی تکنولوژی، همه دلایلی هستند که پیکان را به رفتن سوق داد. آخرین مدل پیکان طراحی معروف کرایسلر است که تولیدش در ایران از سال 1359 آغاز شد. شاید اولین زمزمههای رفتن پیکان سال 1356 به گوش میرسید. در آن زمان قرار بود پژو 304 هووی پیکان شود و طی مدتی کوتاه این نوعروس، قصد گرفتن جای پیکان را داشت. اما با وقوع انقلاب و تحولات بعد از آن، ورق طور دیگری برگشت و تولید پژو 304 که حتی بخشی از خطوط تولیدی آن نصب شده بود منتفی شد. در این زمان پیکان نفس راحتی کشید، اما در دهه 60 عدم واردات قطعات به دلیل ادغام شرکت تالبوت در پژو فرانسه، پیکان را به ورطه قطع تولید تا سال 1368 پیش برد؛ اما باز هم نصب قوای محرکه پژو 504 بر روی آن زندگی را به بدنه نیمهجان پیکان بازگرداند. در همین سال قرار بود پژو 405 که در آن زمان عروس خودروهای اروپا بود در طرحی مشترک با شرکت پژو فرانسه جایگزین پیکان شود. بسیاری با این طرح مخالفت کردند و آنقدر طرح عقب افتاد تا بالاخره جایگزینی پژو 405 با پیکان منتفی شد. پیکان همچنان یکتازانه در بازار خودرو ایرانی میتاخت تا در سال 1378 به ناگاه بسیاری از روزنامهها به نقل از سیدابریشمی معاون صنایع فلزی وزارت صنایع خبر عجیبی را چاپ کردند؛ « پیکان به موزه میرود و تولیدش متوقف میشود» این خبر بلافاصله منجر به افزایش 800 هزار تومانی قیمت پیکان شد، اما تب و تاب بازار تا زمانی فروکش کرد که غروی مدیر عامل سابق ایران خودرو اعلام کرد تا وقتی پیکان مشتری داشته باشد تولید میکنیم. سازمان حفاظت محیط زیست بارها سعی کرد جلوی تولید پیکان را بگیرد، اما مهندسان ایران خودرو با همکاری شرکت ساژم، این خودرو را انژکتوری کردند و هم اکنون ecu سمند با کد s2000 بر روی این خودرو نصب است، حتی با نصب موتور بهسازی شده پیکان این موتور قادر است استاندارد محیط زیستی سال 84 را نیز اخذ کند، بسیاری در درون صنعت خودرو، پیکان را جریان حیاتی سرمایه میدانستند ، اما عدهای تمام انتقادهای مردم راجع به صنعت خودرو را متوجه پیکان میدانستند. وزارت نفت آن را عامل اصلی مصرف بالای بنزین، سازمان محیط زیست نیز آن را فاجعه زیست محیطی میخواند. سپس وزیر نفت و وزیر صنایع همراه مدیر عامل ایران خودرو در جلسهای تصمیم به حذف پیکان گرفتند، اما چگونه؟ جایگزین این خودرو چه خواهد بود؟ مردم خودرو میخواهند! در این زمان بحث پلاتفرم مشترک مطرح بود و خودروسازان به همراه وزارت صنایع طرح پیشنهادی را به همه خودروسازان غیرآمریکایی فرستادند که خواستار انتقال تکنولوژی در ساخت و طراحی همکاری در پلاتفرم مشترک صادرات و اتصال به زنجیره جهانی خودرو و از همه مهمتر خودرویی بود که بتواند جایگزین پیکان شود را دادند، در ابتدا جوابها ناامیدکننده بود. اما طی دو ماه ورق برگشت. دو طرح خوب از طرف ایتالیا و فرانسه و ژاپن مطرح شد. طرح اول تولید فیات و طرح دوم ال90 از سوی رنو ـ نیسان بود و در آخر طرح رنو برنده جام زرین بازار پیکان شد. شاید کمتر کسی بداند که مدیران رنو ـ نیسان در طمع بازار پیکان، کارشناسان زبده خود را برای بررسی بازار پیکان به ایران فرستادند تا از مردم نظرسنجی کنند؛ آنها حتی در یک مراسم ارزیابی، دارندگان خودروی پیکان و دیگر خودروها را در سالنی جمع کردند و ال 90 را به نمایش گذاشتند؛ حتی این کارشناسان خودروهایی مانند مدلهایی از فولکس واگن را هم که قرار بود در ایران تولید شود به نمایش گذاشتند؛ جواب بررسیها، برای شرکت رنو بسیار جالب بود. مردم در این نظر سنجیها این خودرو را پسندیدند. درست در همین زمان پروژه X90 در قلب رنو یعنی مرکز تحقیقاتی به نام تکنوسنتر در حال پیشرفت بود. رنو ـ نیسان دریافته بود که بازار غرب اروپا، ژاپن و آمریکا اشباع شده و نیاز به بازارهای جدید در مناطقی چون خاورمیانه، آفریقا و شرق اورپا ضروری است و این شاید بدترین خبر برای پیکان بود. بازار پیکان آنقدر جذاب بود که مدیران رنو حتی زمانی که کمتر شرکتی برای سرمایهگذاری خارجی آن هم در صنعتی مانند خودرو حاضر به سرمایهگذاری بود سرمایهگذاری کردند، شاید چشمان مدیران رنو ـ نیسان در آرزوی موفقیت ال90 به جای پیکان همچنان هم شبیه دلار باشد. خودرویی با صندوق بزرگ، اتاقی مناسب خانواده ایرانی، موتوری قوی و مصرف 7 لیتر، تکنولوژی بهروز و با قیمت ارزان، همین قسمت هنوز هم مورد شبهه است. آیا واقعا ال90 با قیمتی در حدود پیکان قادر به تولید خواهد بود. پژو 206 قرار بود با قیمت هشت میلیون تومان عرضه شود. اما در سال اول تولید با 14 میلیون تومان عرضه، مثالهای مشابه در ذهن افکار عمومی سبب شد مردم ناامیدانه نسبت به قیمت ال90 در مورد پیکان قضاوت کنند، البته مدیران رنو تنها یک جواب میدهند: سعی داریم با داخلیسازی بالا، قیمت این خودرو را در حد پیکان درمیآوریم و اگر نتوانستیم این کار را بکنیم پروژه و سرمایهگذاری ما شکست خورده؛ در مورد این اظهارنظر ما، آینده قضاوت میکند. اما به هر حال جایگزین موردنظر پیکان مشخص شد، وزارت صنایع دیگر بهانهای نداشت. پس قراردادی را درست در نمایشگاه خودرو سال 83 به ارزش 300 میلیون دلار امضا کرد. این قرارداد آنقدر محکم بود که مدیران ایران خودرو هر چه کردند که زیر آن بزنند نتوانستند. در سال 82 پراید از نظر تولید در نبردی شانه به شانه، پیکان را خاک کرد و از نظر تولید از آن پیشی گرفت، اما مردم هنوز پراید را به اندازه پیکان امن نمی دانند،گرچه تنها جایگزین در سال 84 و در نبود پیکان، تا تولید ال 90 پراید است. صدای موتور پیکان دیگر به شماره افتاده بود؛ شاید خودروهایی مانند فولکس قورباغهای، فورد مدل تی با بیشترین سال تولید و مردمی بودن و از این نظر که حتی قشر متوسط را نیز خودرودار کردند اسطوره باشند. آیا پیکان هم اسطوره میشود؟ [ دوشنبه 91/1/14 ] [ 11:17 صبح ] [ حمید......؟(مشهد) ]
از اتومبیل رولزرویس (Rolls Royce) زیاد شنیدید و همانطور که میدانید این اتومبیل از بهترین اتومبیلهای لیموزین در جهان بوده و این شرکت همواره بهترین معیارها و استانداردها را برای ساخت اتومبیلهای خود در نظر میگرفته است و در حال حاضر این شرکت با بیش از 39 هزار کارمند در سراسر جهان، سالانه درآمدی بالغ بر 10 میلیارد دلار را از آن خود میکند.
اما بد نیست از تاریخچه کارخانه این اتومبیل گرانقیمت هم بدانید بطوریکه فردریک هنری رویس در 27 مارس سال 1863 میلادی در شهر آلوالتن نزدیک پیتربورو در انگلستان به دنیا آمد. او آخرین فرزند یک آسیابان بود که با از کار افتادن آسیاب، به لندن مهاجرت کردند. در سن 9 سالگی او پدرش را از دست داد و به مشاغل متعددی از قبیل روزنامه فروشی و پادویی و تلگراف خانه مشغول شد. در زمانی که او کارآموزی در خط آهن بزرگ شمال را شروع کرد، یکی از عمههایش مخارج زندگی او را پرداخت میکرد، ولی مشکلات مالی باعث شد او قرارداد کارآموزی را فسخ نموده و مجبور به استخدام در یک شرکت تولیدکننده ابزار شود. وی در اوقات فراغتش به مطالعه دروس مهندسی برق میپرداخت و این مطالعه و گرایش به سوی مسائل فنی، باعث شد تا در سال 1884 با همکاری شریک دیگرش ارنست کلارمونت، شرکت مهندسی برق و الکتریکی خود را در منچستر تاسیس کنند. آنها در سال 1894 شروع به ساختن دینام و جرثقیلهای الکتریکی کردند. پس از یک دوره رکود و با وارد شدن رقبایی از آلمان و آمریکا، آنها تصمیم به تغییر تولیدات خود به سمت موتور اتومبیل گرفتند. اولین اتومبیل رویس، یک چهار چرخه دوسیلندر خشن و پر سر و صدای ناقص بود که هنری در سال 1903 میلادی تغییرات قابلتوجهی در طراحی مدل فرانسوی آن به وجود آورده بود، هر چند موفقیت تجاری ویژهای را نصیبش نکرد. از سوی دیگر، چارلز استوارت رولز پسر سوم لرد لینگاتوک، از فروش کالسکههای بدون اسبش به اعیان و اشراف لندن، موفقیت و پیشرفت قابلتوجه و درآمد زیادی کسب کرده بود. او پس از کالسکه به ساخت و تولید انواع اتومبیل و فروش آنها مشغول شد. پس از اینکه هنری رویس اتومبیل استثنایی خود را تولید کرد، رولز ملاقاتی را با وی در منچستر ترتیب داد و نهایتا پس از مذاکرات فراوان با هم قراردادی بستند که توسط سرمایه و پول رولز به اتومبیل رویس رونق بخشید. در آن سالها رویس پنج نوع اتومبیل متفاوت را تولید کرد. اتومبیلهای فوق در ماه دسامبر 1904 میلادی در نمایشگاه پاریس به نمایش درآمدند. در همان زمان "رولز" و "رویس" موافقت کردند که اتومبیلهای تولیدی خود را از این به بعد تحت عنوان "رولزرویس" تولید کرده و بفروشند. شریک سوم آنها در این قرارداد، "کلود جانسن" بود که خط پیوند رولز و رویس نامیده میشد. وی اولین منشی کلوپ اتومبیل سلطنتی و راننده مسابقات اتومبیلرانی و مهندس بسیار ماهری بود که تحت تاثیر نبوغ "رولزرویس" قرار گرفت و به این شرکت آمد. اولین اتومبیلی که با این نام به فروش رسید مدل روح نقرهای (Silver Ghost) با موتور شش سیلندر خطی بود که در سال 1906 تولید و در کمتر از یک سال به عنوان بهترین اتومبیل سال دنیا برگزیده شد. آرم کارخانه "رولزرویس" عبارت بود از یک زمینه سیاه که در آن دو حرف R انگلیسی بر روی هم نوشته شده و نشاندهنده ابتدای نامهای رولز و رویس بود. بر روی جلو پنجره تمامی رولزرویسهایی که از سال 1911 به بعد ساخته شد، مجسمه یک فرشته از جنس طلا قرار گرفت که امیلی نام داشت و به عقیده بسیاری این فرشته نماد دختری بود که رویس به او دل بسته بود، ولی هرگز موفق به ازدواج با او نشد. برخی هم معتقد بودند این فرشته سمبل آرامش است و The Spirit of Extacy نام دارد. این مجسمه از طلای 24 عیار و به روش ریختهگری سنتی ساخته میشد که این باعث عدم شباهت مجسمههای روی این خودروها میشد. رولز و رویس در اواخر عمرشان سرنوشت تلخی داشتند. رولز که در ضمن فروشندگی گاهی اوقات نیز پرواز میکرد، در 12 جولای 1910 میلادی در یک نمایش پرواز در "بارنهاوس" کشته شد. یک سال بعد از آن، رویس برای همیشه کار و خانهاش را ترک کرد. همسرش نیز او را رها کرد و یک پرستار از این مرد بزرگ صنعت اتومبیلسازی نگهداری میکرد. رویس که در اواخر عمرش به کلی ناتوان و علیل شده بود، سرانجام در تاریخ 22 آوریل 1933 چشم از جهان فرو بست. پس از درگذشت رویس به احترام مقام والا و بزرگ او در این کارخانه، آرم تمامی مدلهای "رولزرویس" که تا آن سال با لعاب قرمز پوشیده میشد، به رنگ سیاه تغییر پیدا کرد. رولزرویس پس از آن نیز یکی از پیشرفتهترین کارخانهها در زمینه ساخت اتومبیل و موتور هواپیما بود، تا جایی که موتور هواپیماهای کنکورد نیز توسط این کارخانه ساخته میشدند. این شرکت در سال 1987 خصوصیسازی شد و پس از آن در سال 1990 طی ادغام با ب.ام.دابلیو چندین موتور جت تولید نمودند ... [ دوشنبه 91/1/14 ] [ 11:13 صبح ] [ حمید......؟(مشهد) ]
|