پورشه قصد دارد تا اکتبر سال آینده مدل جدید شاسی بلند خود به نام ماچان را به بازار عرضه کند. این کارخانه امیدوار است در غیاب نمونه‌های تقویت شده ب‌ ام‌ و X3 و رنج‌روور ایووک، ماچان بتواند با موتور توربو و قابلیت‌های فنی خود خریداران زیادی را به سوی خود جلب کند. 
ظاهر ماچان تا حدی کمی به پورشه کاین شبیه است، اما با 4.6 متر طول، 1.89 متر عرض و 1.65 متر ارتفاع از کاین کوچکتر است و ابعادش بیشتر به آئودی Q5 ، که به نوعی خواهرخوانده این ماشین است، نزدیک است. 
قوی‌ترین مدل ماچان از موتور جدید شش سیلندری با دو توربو نیرو می‌گیرد. پورشه جزییات این موتور را تاکنون مخفی نگه داشته است، اما مجله اتوکار می‌گوید حجم این موتور سه لیتر است و پورشه آن را براساس موتور 3.6 لیتری کاین و پانامرا ساخته است. حداکثر قدرت این موتور حدود 370 اسب بخار و گشتاور آن 400 پوند- فوت تخمین زده می‌شود.

طرح مجله اتوکار از پورشه ماچان
ماچان علاوه بر این موتور تازه، به احتمال زیاد اولین مدل پورشه از سال 1995 خواهد بود که با موتور چهار سیلندر هم به بازار عرضه می‌شود. با اینکه هنوز قطعی نیست اما احتمالا پورشه با الهام از آئودی Q5، مدل پایه ماچان را با موتور بنزینی چهار سیلندر دو لیتری توربو  عرضه می‌کند. قدرت این موتور 220 اسب بخار است و شتاب صفر تا صد آن هم 7.5 ثانیه خواهد بود. حداکثر سرعت این مدل 230 کیلومتر در ساعت تخمین زده می‌شود. 
قرار است مدل چهار سیلندر دو لیتری دیگری هم برای ماچان ساخته شود که دیزل است و 190 اسب بخار قدرت دارد. مصرف سوخت این موتور تنها 6.2 لیتر در هر 100 کیلومتر خواهد بود که می‌تواند کم‌مصرف‌ترین مدل پورشه باشد.
مدل دیگر  ماچان، مدل اس خواهد بود که نسخه بنزینی آن‌ همان موتور 3.6 لیتری خورجینی 6 سیلندر است که در کاین استفاده می‌شود و قدرتش 295 اسب بخار است. نسخه دیزل اس هم 250 اسب بخار قدرت دارد و موتور سه لیتری شش سیلندر خورجینی مدل پانامرا روی آن سوار می‌شود.
پورشه برای آمریکای شمالی یک مدل هیبرید هم خواهد ساخت. قوای محرکه این ماشین با آئودی Q5 یکی است و ترکیبی از یک موتور دو لیتری چهار سیلندر توربو با قدرت 208 اسب بخار و یک موتور الکتریکی 54 اسب بخار خواهد بود.


پورشه ماچان قرار است روی نسل جدید پلتفرم MLB فولکس‌واگن ساخته شود. موتور ماشین به صورت طولی قرار داده می‌شود. موتور از طریق سیستم تعلیق دو دیفرانسل ساخت آئودی که پورشه آنرا کمی تغییر داده هر چهار چرخ را حرکت می‌دهد. اکسل عقب انتقال گشتاور را به طور الکترونیکی به چرخ‌ها کنترل می‌کند تا کیفیت حرکت ماشین در پیچ‌ بهتر شود. سیستم دنده مدل استاندارد ماچان هفت سرعته دستی خواهد بود اما مدل هفت سرعته اتوماتیک با دو کلاچ  PDK را هم می‌توان برای ماشین سفارش داد.
پورشه در حال حاضر این سیستم انتقال نیرو را روی یک آئودی Q5 نصب کرده و مشغول آزمایش آن است. مهندسان پورشه سخت تلاش می‌کنند تا حد امکان ماشین را از آئودی Q5 اسپرت‌تر بسازند و این دو مدل را از هم متمایز کنند. منابعی از داخل پورشه به مجله اتوکار گفته‌اند که این ماشین برای داشتن آنچه «قابلیت‌های بیابانی» خوانده شده، ارتفاع بیشتری از زمین خواهد داشت. اگر چه این خودرو دنده‌ سنگین و قفل دیفرانسیل نخواهد داشت و مشخص نیست بدون این امکانات سواری ماشین در جاده‌های ناهموار چطور خواهد بود. 


با این حال ولفگانگ هاتز، مدیر بخش توسعه پورشه از پیشرفت این پروژه بسیار راضی است و می‌گوید «قابلیت‌های حرکتی ماشین بسیار خوب است و اینطور که به‌نظر می‌رسد ماچان در رقابت با خودروهای موجود، اسپرت‌ترین خودرو در کلاس خود باشد».
ماچان در زبان اندونزیایی به معنی پلنگ است، اما اگر آن را به اشتباه ماکان تلفظ کنید به معنی دهان خواهد بود. این خودرو بعد از مدل‌های باکستر/کیمن،911، کاین، و پانامرا، پنجمین مدل پورشه است و قرار است در کارخانه‌ای در لایپزیک ساخته شود. 
پورشه می‌خواهد فروش سالانه خود را به بیش از 200 هزار دستگاه برساند و موفقیت مدل ماچان برای رسیدن به این هدف حیاتی است.

  کارزوریا تورینگ سوپرلاگرا، خودروساز کوچک ایتالیایی امسال به مناسبت شصتمین سالگرد ساخت آلفارومئو دیسکو ولانته، مدلی امروزی از این خودرو را ساخته است.
تورینگ در سال 1952 با کمک آلفارومئو این ماشین را برای مسابقات و بر اساس مدل 1900 آلفا ساخت. حداکثر سرعت این خودرو با ظاهر آیرودینامیکش 225 کیلومتر در ساعت بود و موتور دو لیتری و چهار سیلندرش 158 اسب بخار قدرت داشت. در آن زمان یک مدل بدون سقف و دو نمونه کوپه از این ماشین ساخته شد. دیسکو ولانته چندان در مسابقات موفق نبود اما گفته می‌شود طراحان جگوار هنگامی که بر روی پروژه جگوار ائی‌-تایپ کار می‌کردند، از این خودرو الهام گرفتند. 

تورینگ که کارش ساخت اتاق‌های سفارشی و قرار دادن آن بر شاسی‌های کارخانه‌های دیگر بود در ابتدای قرن بیستم و با رواج بیشتر بدنه‌های مونوکوک یا یکپارچه تعطیل شد، اما از سال 2006 دوباره فعالیت خود را آغاز کرد و در طول چند سال گذشته ماشین‌هایی سفارشی براساس خودروهای لوکس ایتالیایی و بریتانیایی ساخته است. 
امسال اما این خودروساز کوچک به جای ساخت نمونه‌هایی تغییر شکل داده شده از مدل‌های لوکس حاضر در بازار، برای نمایش توانایی‌های خود در طراحی و مهندسی، نمونه‌ای امروزی از دیسکو ولانته را به نمایشگاه ژنو برد. 
دیسکو وولانته به زبان ایتالیایی به معنی بشقاب‌پرنده است و مدل 2012 جدید بر اساس آلفا 8C کومپتیزیونه ساخته شده که شاسی فولادی دارد ودیفرانسیل عقب است. اما برخلاف 8C، بدنه دیسکو وولانته از آلیاژی جدید است و بعضی قطعات آن هم از جنس فیبر کربن ساخته شده است.


موتور خورجینی 8 سیلندر این خودرو 450 اسب بخار تولید می‌کند و شتاب صفر تا صد کیلومتر دیسکو وولانته 4.2 ثانیه تخمین زده می‌شود. حداکثر سرعت این بشقاب پرنده جدید هم به 290 کیلومتر در ساعت می‌رسد. طول دیسکو وولانته 461 سانتی‌متر، عرض آن 202 سانتی متر  و ارتفاعش 133.3 سانتی‌متر است.
نمونه اصلی دیسکو وولانته در حال حاضر در موزه آلفا رومئو نگه داشته می‌شود. این موزه آلفارومئو در محل سابق کارخانه در میلان ایتالیا قرار دارد.
دیسکو وولانته جدید را می‌توان از پاییز امسال سفارش داد. تورینگ هنوز قیمتی برای آن تعیین نکرده است، گرچه پیش‌بینی می‌شود قیمت آن حدود 500 هزار دلار باشد.

  بریویدو تازه‌ترین محصول استودیوی طراحی ایتال دیزاین با مدیریت جورجتو جوجارو، طراح مشهور ایتالیایی است. او این خودرو را برای چهل و دومین حضورش در نمایشگاه خودرو ژنو طراحی کرده است و می‌گوید هدفش این بوده تا به مردم تصویری از آینده خودروسازی نشان دهد. 
جوجارو می‌گوید هدفش در چند سال اخیر در نمایشگاه ژنو نمایش خودروهایی بوده است که حداکثر فضای داخلی را با حداقل فضای بیرونی داشته باشد. بیشتر سهام استودیوی طراحی او اکنون در اختیار فولکس‌واگن است و او از این فرصت استفاده کرده‌ و تازه‌ترین محصولش را با کمک مؤسسه تحقیقات الکترونیک فولکس‌واگن که در سیلیکون ولی در ایالت کالیفرنیا است، ساخته‌است. 
نتیجه کمک گرفتن از تکنولوژی فولکس‌واگن، در داخل اتاق بریویدو خود را نشان داده است. برای نمونه، دو نمایشگر کنار فرمان قرار دارد که به جای آینه‌های کناری، با دوربین تصاویر بیرون را به راننده نشان می‌دهد. سرنشین این خودرو هم از طریق نمایشگرهای ال‌سی‌دی، مشابه با آنچه روبروی راننده قرار داده شده، اطلاعات مربوط به خودرو را دریافت می‌کند و روبریش جایی برای قراردادن آی‌پد گذاشته شده است که با آن می‌تواند سیستم صوتی و راه‌یابی ماشین را کنترل کند. 

بریویدو برای چهار سرنشین طراحی شده است. درهای این ماشین 4.9 متری، گالوینگ است و رو به بالا باز می‌شود و صندلی‌های کشویی‌اش که نامتقارن چیده شده، ورود و خروج سرنشینان را راحت‌تر کرده است. در ساخت داخل خودرو از فیبر تیتانیوم  با نام تجاری تیتان-تکس استفاده شده است. 
بدنه خودرو از آلومینیوم و فیبر کربن ساخته شده است. شیشه هم بخشی از ساختار بدنه خودرو را شکل داده   و بخشی از درها هم شیشه‌ای است که به روشن‌تر بودن داخل خودرو کمک کرده است. 
از مشخصه‌های ظاهری بریوید، خطی است که روی کاپوت قرمز شبیه حرف V انگلیسی با آلومینیوم حک شده است. البته این کار فقط برای قشنگی نیست و در آن کیسه هوایی قرار دارد که هنگام برخورد با عابر پیاده باز می‌شود.
دوربین‌های ماشین در انتهای چراغ‌های ال‌ایی‌دی جلو قرار داده شده است و  بال عقب ماشین هم برای افزایش چسبندگی ماشین به زمین به طور خودکار باز می‌شود. 


بریویدو که به ایتالیایی به معنی وحشت/لذت است یک موتور 6 سیلندر خورجینی سوپرشارژ با حجم سه لیتر دارد است که 360 اسب بخار قدرت تولید می‌کند. در حالت هیبرید و با کمک موتور الکتریکی مجموع قدرت خودرو به 408 اسب بخار می‌رسد. مدیریت این نیرو برعهده یک جعبه دنده هشت سرعته اتوماتیک گذاشته شده است.
جوجارو می‌گوید صفر تا صد کیلومتر این خودرو 5.8 ثانیه و حداکثر سرعت آن هم 275 کیلومتر در ساعت است. شاید این ارقام آنچنان وحشت‌زا و لذت‌آفرین نباشد اما با توجه به تکنولوژی پیشرفته‌ای که در ساخت آن به‌کار رفته انتخاب اسمش چندان هم نامناسب نیست.  
بریویدو در کارخانه ایتال‌دیزاین در مونکالیه‌ری در تورین ایتالیا ساخته شده است. 

  مرسدس بنز پیش از رونمایی کانسپت تازه خود به نام سی‌اس‌سی در لس‌آنجلس و نمایش آن در نمایشگاه خودرو پکن، تصاویری از آن را منتشر کرده است. این کوپه چهار در قرار است مبنای ساخت مدلی شبیه به سی‌ال‌اس در اندازه‌ای کوچکتر باشد. 
سی‌اس‌سی مخفف Concept Style Coupe است و در ادامه سیاست جدید مرسدس بنز برای افزایش تعداد مدل‌های کوچک این کارخانه ساخته شده است. مرسدس در دو سال گذشته نسل جدید از کلاس ای و کلاس بی را به بازار عرضه کرده و مدلی براساس این کانسپت را هم در سال 2013 به بازار می‌فرستد. مرسدس بنز امیدوار است با کمک این مدل‌های کوچک، نسل تازه‌ای از خریداران جوان را به سوی این مارک جلب کند. 
شکل‌گیری این خودرو از سال 2010 و با‌عرضه کانسپت اف‌800 در نمایشگاه ژنو آغاز شد. اما ظاهر کانسپت جدید بسیار به نسل جدید کلاس ای مرسدس بنز شبیه است. گوردون واگنر، مدیر طراحی مرسدس بنز می‌گوید: «این کانسپت که بسیار به مدل آماده تولید نزدیک است بخش تازه‌ای در بازار  ایجاد می‌کند.»

هنوز نام این مدل نهایی نشده است. گفته می‌شود نام خودروی جدید سی‌ال‌ای خواهد بود اما نام بی‌ال‌اس هم برای نامگذاری این ماشین در نظر گرفته شده است. انتظار می‌رود این کانسپت پیش از عرضه به بازار کمی تغییر کند اما منابعی از داخل کارخانه به رسانه‌ها گفته‌اند که این تغییرات بسیار اندک خواهد بود. 
مرسدس بنز سال گذشته با روشی مشابه نسل جدید کلاس ای را معرفی کرد. خودروساز آلمانی ابتدا در نمایشگاه خودرو شانگهای کانسپتی نمایش داد و سپس این خودرو را در نمایشگاه ژنو رونمایی کرد. 
مانند کلاس ای، این کانسپت از یک موتور چهار سیلندر دو لیتری توربوشارژ با قدرت 208 اسب بخار نیرو می‌گیرد. سیستم تعلیق خودرو هم هفت سرعته و اتوماتیک با کلاچ دوگانه است. هنوز به طور رسمی موتورهای سی‌ال‌ای اعلام نشده است اما انتظار می‌رود از این خودرو نمونه‌ای ارزانتر دیفرانسیل جلو و یک نمونه ای‌ام‌جی با قدرت 335 اسب بخار عرضه شود. 

  بعد از ماه‌ها شایعه و انتشار عکس‌هایی مخفی از لوکس‌ترین مدل سیتروئن، کارخانه فرانسوی جزییات کانسپت «شماره 9» را همراه عکس‌هایی از این ماشین منتشر کرده است. 
دو سال از عرضه سری دی‌اس توسط سیتروئن می‌گذرد و این کارخانه تا کنون سه مدل دی‌اس3، دی‌اس 4 و به تازگی دی‌اس‌5 را به بازار عرضه کرده است. سری دی‌اس بخشی تازه از محصولات سیتروئن است که با هدف رقابت با مدل‌های لوکس‌تر به بازار عرضه می‌شود. سیتروئن می‌گوید در این دو سال بیش از دویست هزار دستگاه از این مدل‌ها را فروخته است. 

سیتروئن می‌خواهد امسال سری دی‌اس را به بازار چین عرضه کند و برای همین کانسپت تازه‌ای را که ساخته چند هفته دیگر در نمایشگاه پکن رونمایی خواهد کرد. خودروساز فرانسوی می‌گوید «شماره 9» تنها یک کانسپت است اما در عین حال تأیید کرده که از این کانسپت برای ساخت سه مدل آینده سری دی‌اس هم استفاده خواهد شد. این سه مدل شامل یک سدان لوکس در کلاس سی، یک خودروی بیابانی یا SUV کوچک و یک سدان بزرگ لوکس در کلاس دی خواهد بود. 
سیتروئن برخلاف ژاپنی‌ها و کره‌ای‌ها، که رقابت با خودروسازان لوکس آلمانی را با کپی‌کردن ماشین‌های آن‌ها شروع کردند، روشی کاملاً متفاوت را در پیش گرفته است. 



طراحان سیتروئن، رقیب مرسدس بنز کلاس اس و ب ام و سری هفت را به شکل «شوتینگ بریک» یا کوپه استیشن طراحی کرده‌اند. این ماشین با 4.9 متر طول هم‌اندازه پورشه پانامرا است. اما از پورشه پهن‌تر و ارتفاعش کوتاه‌تر است. عرض ماشین 1.94 متر و ارتفاع آن 1.27 متر است و سه متر فاصله بین دو محور چرخ‌ها، فضای زیادی را برای سرنشینان ایجاد کرده است.
قوای محرکه این کانسپت ترکیبی از یک موتور الکتریکی با یک موتور بنزینی است. موتور الکتریکی با قدرت 70 اسب بخار  و گشتاور 200 نیوتن متر روی محور عقب قرار داده شده و چرخ‌های عقب خودرو را به حرکت در می‌آورد. این موتور با باتری لیتیوم-یون تغذیه می‌شود که شارژ کاملش تنها سه ساعت و نیم با یک پریز خانگی وقت می‌خواهد. 



در جلوی خودرو یک موتور 1.6 لیتری بنزینی با قدرت 225 اسب بخار و گشتاور 275 نیوتن متر قرار دارد که چرخ‌های جلو را حرکت می‌دهد. در مواردی که ماشین به چسبندگی بیشتر یا نیروی بیشتر نیاز داشته باشد، هر دو موتور باهم کار می‌کند. سیتروئن اعلام کرده که در برخی بازارها به جای موتور بنزینی از موتور دیزل استفاده خواهد کرد. در حالت الکتریکی کامل سیتروئن می‌تواند پنجاه کیلومتر با شارژ کامل حرکت کند.
ترکیب این دو موتور 295 اسب بخار نیرو تولید می‌کند که می‌تواند سرعت این خودرو یک و نیم تنی را تا حداکثر 244 کیلومتر در ساعت برساند. شتاب صفر تا صد «شماره 9» 5.4 ثانیه است و این خودرو می‌تواند مصافت یک کیلومتر را در 25.3 ثانیه طی کند. مصرف ماشین در حالت هیبرید، تنها 1.7 لیتر در هر صد کیلومتر است و میزان تولید دی‌اکسید کربن آن 39 گرم در هر کیلومتر اعلام شده است. 

خودرو به وسایلی گفته می‌شود که بدون ارتباط با وسیله دیگر و به کمک نیروی ماشینی خود، قادر به حرکت باشد.

شاید بتوان اولین ایده? مکتوب در مورد وسیله? نقلیه‌ای را که بدون نیروی انسان یا حیوانات قادر به حرکت باشد، در ایلیاد اثر هومر یافت. در قسمتی از رمان، هفاستوس (خدای آتش و فلزکاری) یک سه‌چرخه? متحرک می‌سازد و از آن برای جابجایی استفاده می‌کند.  اما در عالم واقع، این وسیله برای اولین بار در کشور انگلستان ساخته شد. این وسیله نقلیه به کمک نیروی بخار کار می‌کرد. این وسیله دارای یک موتور بزرگ بخار بود که برای تولید توان به مقادیر زیادی آب و ذغال سنگ نیاز داشت و جهت استفاده از آن به چند خدمه نیاز بود.

هنری فورد در کنار یکی از خودرو هایش

نخستین خودرو با موتور برونسوز یک موتور کوچک بود که بر روی یک گاری کوچک نصب شد. این خودرو را زیگفرد مارکوس در سال 1874 میلادی در شهر وین ساخت. موتور این وسیله نقلیه، موتور بخاری یا موتور برونسوز نام گرفت. اما به‌تدریج موتورهای برونسوز تبدیل به موتورهای درون سوز گردیدند. در موتورهای درونسوز، مخلوط هوا و گاز در داخل سیلندر به وسیله جرقه محترق می‌گردد. اولین نمونه موتور احتراق داخلی را یک مهندس آلمانی به نام نیکلاس اتو ساخت. موتورهای امروزی، در حقیقت نمونه تکامل یافته این موتور محسوب می‌شوند. اما معمولاً اختراع خودرو به گات لیپ دایملر، یا کارل بنز نسبت داده می‌شود. این دو نفر در یک زمان و به‌صورت جداگانه برای ساخت یک خودرو کامل تلاش می‌نمودند. دایملر در ابتدا عضو تیم نیکلاس اتو بود ولی بعداً به‌طور جداگانه به‌همراه ویلهلم مای باخ موتور سبک با سرعت بالا (دور موتور 900 rpm) را ساخت. همچنین اولین سیستم جرقه‌زنی الکتریکی را بنز طراحی نمود.

درعین حال، برخی به اشتباه، هنری فورد را به عنوان مخترع خودرو می‌دانند. این اشتباه به این خاطر رخ می‌دهد که هنری فورد، در واقع، ایده? تولید اتومبیل ارزان قیمت را تحقق بخشید و استفاده از خودرو را در مقیاس گسترده و توسط مردم عادی امکان‌پذیر نمود. هنری فورد در سال 1891 یک موتور کوچک گازوئیلی طراحی کرد و سه سال بعد، یک ماشین گازوئیلی ساخت که به نام کالسکه بدون اسب شناخته می‌شود. 5 سال بعد، هنری فورد طراحی ماشین‌های موسوم به مدل A و مدل T را آغاز کرد. او سرانجام توانست خط تولید و مونتاژ این اتومبیل‌ها را توسعه دهد تا تولید ماشین‌ها سریع‌تر و اقتصادی‌تر شود. مدل T اتومبیلی بود که در همه جای اروپا به‌راحتی استفاده می‌شد و موتورش آنقدر قوی بودکه در زمین‌های ناهموار به راحتی حرکت می‌کرد. این اتومبیل، به سادگی تعمیر می‌شد و حتی یک کشاورز با کمی دقت می‌توانست قطعات معیوب آن را عوض کند. قیمت این اتومبیل در آن زمان، 850 دلار بود. این قیمت اگرچه نسبت به درآمد مردمان عادی، قیمت بالایی محسوب می‌شد، ولی نسبت به اتومبیل‌های زمان خودش بسیار ارزان بود.

چند مقطع زمانی مهم در تاریخ خودرو:

• سال 1876 میلادی: ساخت موتور چهارزمانه توسط اتو و لانگن
• سال 1883 میلادی: ساخت موتور کاربوراتوردار با دور زیاد توسط دیملر
• سال 1884میلادی: ساخت اولین موتور سیکلت با قدرت 2/1 اسب بخار توسط دیلمر
• سال 1886 میلادی:ساخت اتومبیل سه چرخه با دستگاه اشتعال برقی توسط بنز و دیلمر
• سال 1893 میلادی: ساخت کاربراتور انژکتوری توسط مایباخ
• سال 1897 میلادی: ساخت موتور دیزل توسط ردولف دیزل
• سال 1900 میلادی: طراحی ساختمان کلی اتومبیل به نحوی که امروزه هم رایج است
• سال 1924 میلادی: ساخت یک خودرو با استفاده از موتور دیزل توسط کارخانه بنز
• سال 1957 میلادی: ساخت موتور وانکل

کاربرد خودروها در زندگی امروزه بشر بسیار متنوع و بسیار گسترده‌است بطوری که اگر خودروها را از زندگی روزمره حذف کنیم شاید تمدن بشری دیگر به شکل کنونی وجود نداشته باشد. عمده فعالیت خودروها در زمینه‌های زیر است:

• ترابری:

واژه ترابری خود گویای فعالیت انجام شده توسط خودروها است. چرا که قسمت اعظم مواد و اشیاء انسان‌ها نیز خود بخش وسیعی از حمل و نقل را شامل می‌شود.

• تولید توان کششی:

کاربرد دیگر خودروها در تولید توان کششی است که در بخش‌هایی مثل کشاورزی و یا صنعت و یا خدمات مورد استفاده قرار می‌گیرد. این کاربرد می‌تواند در قالب یک تراکتور کشاورزی یا یک لیفت تراک و یدک کش و یا یک ماشین راهسازی جلوه گر شود.

طرز کار خودرو

خودروهای امروزی جهت تولید قدرت از سوخت‌های فسیلی استفاده می‌کنند. این خودروها همگی دارای موتورهای درونسوز هستند که با سو زاندن بنزین، گازوئیل و یا گاز طبیعی انرژی ذخیره شده در این سوختها را به شکل انرژی جنبشی قابل استفاده در می‌آورند. (این کار در موتور خودرو انجام می‌شود).

توان تولید شده در موتور خودرو به واسطه سیستم انتقال نیرو از موتور خودرو به چرخهای آن منتقل می‌شود. در واقع چرخهای خودرو عامل ارتباط خودرو با زمین و به وجود آورنده حرکت خودرو است. آنگاه حرکت تولید شده به وسیله انسان، یا برای جابجایی و یا برای کشیدن وسیله دیگری مورد استفاده قرار می‌گیرد.

خودروی برقی

نوشتار اصلی: خودروی برقی

خودرو برقی به خودروی می‌گویند که از باتری جهت نیروی محرکه به‌جای موتور درون‌سوز استفاده می‌کند.

اولین خودروهای برقی در قرن نوزدهم ظاهر شدند. تولید اینگونه خودروها با تولید انبوه اتومبیل احتراقی دچار افت شدید گردید. اما برخی خودروهای برقی همانند تسلا رودستر (یک خودروی لوکس برقی) و جنرال موتورز ای‌وی-1 موفقیت آمیز بوده‌اند.

برخی نمونه خودروی برقی

REVA

خودروی REVAi که در بریتانیا به نام G-Wiz شناخته می‌شود یک خودروی کوچک الکتریکی است که به وسیله تولیدکننده هندی به نام REVA Electric و از سال 2001 تولید می‌گردد. شرکت REVA تا سال 2011 بیش از 4000 دستگاه از این نوع خودرو را در 26 کشور جهان به فروش رسانده‌است. در بسیاری از کشورها REVAi استانداردهای کافی جهت به رسمیت شناخته شدن به عنوان یک خودروی کامل را بدست نیاورده به نحوی که در سایر کلاسها نظیر خودروی شبه برقی در آمریکا و چهارچرخه موتوری در اروپا طبقه‌بندی شده‌است. این خودرو در ابتدا تحت نام REVA شناخته می‌شد که بعدا با تغییرات و بهینه سازی‌های انجام شده بر روی آن تحت نام REVAi و با قابلیت‌های بهتر عرضه گردید. رویهمرفته مدل قدیمی و جدید آن لقب پرفروشترین خودروی برقی جهان را تا اواخر سال 2009 به خود اختصاص داده‌است.

طراحی

REVAi یک خودروی هاچ بک 3 در و کوچک است که دارای ابعاد 2.6m طول، 1.3mعرض و 1.5m ارتفاع می‌باشد. این خودرو قابلیت حمل 2 بزرگسال در جلو و 2 کودک را در صندلیهای عقب دارا بوده و صندلیهای عقب می‌توانند به منظور ایجاد فضا برای حمل بار بیشتر کاملا خوابانده شوند. حداکثر وزن مسافر و بار این خودرو به صورت توام 270 کیلوگرم می‌باشد. REVAi به منظور سفرهای درون شهری و به ویژه تردد بین منزل و محل کار خصوصا در ترافیکهای سنگین طراحی شده و در اروپا این خودرو تحت عنوان چهارچرخه سنگین (Category L7) طبقه بندی شده‌است. این خودرو دارای اجازه صادرات به آمریکا است به شرطی که دارای محدودکننده سرعت به کمتر از 25 مایل در ساعت بوده و به منظور رفت و آمدهای کوتاه (Neighborhood Electric Vehicle) از آن استفاده گردد.

مدل‌ها

REVA

مدل اولیه این خودرو که از سالهای 2001 تا 2007 تولید می‌شد REVA نام گرفت (در بریتانیا G-Wiz). نیروی محرکه این خودرو از طریق یک موتور 4.8 Kw (4.6 hp) تامین می‌گردد که توسط یک کنترلر DC با جریان خروجی 400A کنترل شده و حداکثر توان آن به 13.1kw (17.6hp) بالغ می‌گردد. این توان از طریق 8 عدد باطری 6V-200Ah که به صورت سری و دارای ولتاژ نهایی 48V هستند بدست آمده و در زیر صندلی جلوی خودرو تعبیه شده‌اند. این مدل به دلیل عدم وجود شاسی قدرتمند قادر به گذراندن تستهای استاندارد تصادف با سرعت 40 km/h (25mph) نبود.

REVAi

در ژانویه سال 2008 یک مدل جدید از این خودرو به نام REVAi به بازار معرفی شد که دارای یک سیستم درایو AC است و باعث می‌شود سرعت آن به حداکثر 80km/h (50mph) افزایش یابد. این درایو 350 آمپری یک موتور AC سه فاز با توان حداکثر 13Kw (17 hp) که نیروی محرکه خودرو است را کنترل می‌نماید. همانند مدل REVA توان الکتریکی این خودرو نیز از طریق 6 عدد باطری 6V-200Ah که در زیر صندلیهای جلو تعبیه شده‌اند بدست می‌آید. این خودرو دارای یک سوئیچ تقویتی (boost) می‌باشد که با فعال شدن آن 40% گشتاور اضافی جهت شتابگیری بهتر و توانائی بالا رفتن از مسیرهای کوهستانی به آن افزوده شده و حدکثر سرعت آن را نیز به 80km/h می‌رساند. وزن این خودرو 665kg بوده که 270kg از آن مربوط به باطریهاست. مسافت نرمال پیموده شده توسط REVAi با یک بار شارژ حدود 80km است که البته درصورت رانندگی سریع یا استفاده از بخاری و کولر خودرو این مسافت کاهش خواهد یافت. جهت تصحیح مشکلات ایمنی مدل قبلی با همکاری شرکت لوتوس، ویژگیهای ایمنی متعدد و جدیدی به این خودرو افزوده شده‌است که از جمله ترمزهای دیسکی در جلو و شاسی تقویت شده را می‌توان نام برد که به خوبی تست‌های تصادف در سرعت 40km/h را بوسیله موسسه استاندارد ARIA در کشور هند گذرانده‌است.

REVA L-ion

در ژانویه سال 2009 مدل جدیدی به بازار ارائه شد که REVA L-ion نام گرفت. این مدل از نظر ظاهر مشابه مدل REVAi است ولی باطریهای آن از نوع Li-ion (Lithium-ion) بوده که علاوه بر کاهش وزن خودرو به 565kg، کاهش زمان شارژ به 6 ساعت و افزایش مسافت طی شده بعد از یک شارژ کامل تا 120km را نیز به همراه داشته‌است. همچنین عملکرد این باطریها کمتر تحت تاثیر تغییرات دما قراردارد. علاوه بر تغییر در باطریها، REVA L-ion دارای یک پانل خورشیدی جهت شارژ باطریها به وسیله انرژی خورشیدی برروی سقف آن است. همچنین افزون بر باطری شارژر نصب شده برروی خودرو، یک ایستگاه شارژ باطری 3فاز که نیازمند اتصال برق 3فاز است نیز آماده ارائه می‌باشد که در عرض 1 ساعت قادر به شارژ 90 درصد ضرفیت باطری‌های خودرو خواهد بود.

قیمت

بیش از 4000 دستگاه از مدلهای مختلف REVA تا اواسط مارس 2011 فروخته شده که کشورهای واردکننده این خودرو عبارتند از: اتریش، برزیل، شیلی، کلمبیا، کاستاریکا، قبرس، فرانسه، آلمان، یونان، مجارستان، ایسلند، هند، ایرلند، نروژ، ژاپن، مالتا، موناکو، نپال، جزایر نورفولک، پرو، فیلیپین، پرتغال، اسپانیا، سریلانکا و بریتانیا. قیمت این خودرو، هم اکنون در بریتانیا تقریبا 9995 یورو برای مدل استاندارد (مدل G-Wiz) است. این خودرو از پرداخت شارژ مربوط به نقاط پرترافیک لندن معاف است چرا که به عنوان خودروی الکتریکی طبقه‌بندی شده‌است. این خودرو همچنین در کشورهای اروپایی دیگر نظیر اسپانیا و نروژ نیز فروخته شده‌است. در کاستاریکا، REVAi در مارس 2009 وارد شد و به قیمت 13000 دلار آمریکا فروخته شد. در بازار شیلی این خودرو 12000 دلار آمریکا قیمت گذاری شده‌است. در جمهوری ایرلند خودروی REVAi به قیمت 11500 یورو قیمت گذاری شده و مدل بهتر آن با نام REVA L-ion به قیمت 17500 یورو به فروش می‌رسد. همچنین در هندوستان REVA به مبلغ 350،000 روپیه به فروش رسیده و هزینه شارژ آن 0.8 cent/Km برآورد می‌گردد که باید در کنار قیمت 1.3 USD/Liter برای بنزین در هند مورد توجه قرار گیرد.

ملاحظات ایمنی

REVA از اکثر مقررات ایمنی تصادفات در اروپا به دلیل وزن کم و طبقه‌بندی شدن در ردیف چهارچرخه‌های سنگین به جای خودرو معاف شده‌است. دپارتمان حمل و نقل بریتانیا پس از آزمون تصادم، یک دستگاه خودروی REVA مدل G-Wiz (که اکنون از رده تولید خارج است) با مانع غیر قابل انعطاف در 24 آوریل 2007، ملاحظات جدی ایمنی را در این خودرو مشخص نمود. مشابه همین تست، یک آزمایش دیگر نیز که به وسیله مجله Top Gear و بر اساس مقررات تست تصادفات NCAP اروپا انجام پذیرفت، مشخص کرد که سرنشینان این خودرو در تصادفات با سرعت 64 Km/h متحمل صدمات جدی و بعضا بسیار جدی خواهند شد. در نتیجه آزمونهای یاد شده، مدلهای REVAi و REVA L-ion شامل ویژگیهای متعدد ایمنی نظیر ترمزهای دیسکی جلو و شاسی تقویت شده و با طراحی مجدد هستند که آزمون تصادفات آن توسط ARAI در هند موفقیت‌آمیز بوده‌است. فیلم آزمون تصادف از جلوی مدل جدید با سرعت 40 Km/h هم اکنون به صورت آنلاین در دسترس قراردارد. کمپانی تولید REVA (RECC) در سال 2008 مدعی شد که این خودرو دارای رکورد ایمنی عالی است به نحوی که در مجموع 80 میلیون کیلومتر کاربرد این خودرو در سراسر جهان، حتی یک مورد فوت یا وارد آمدن صدمه جدی به سرنشینان رخ نداده‌است.

^[1] ریزترین خودروی برقی جهان

خودروهای برقی متعددی طی سالهای گذشته تولید شده‌اند که از ابعاد کوچکی برخوردار بوده‌اند، با این همه تمامی این خودروهای کوچک در مقایسه با خودروی برقی که دانشمندان سوئیسی ابداع کرده‌اند بسیار غول پیکر به شمار می‌روند. به گزارش خبرگزاری مهر، گروه سوئیسی «امپتا» طی همکاری با دانشمندان هلندی دانشگاه گرونینگن یکی از بی نظیرترین خوردوهای برقی جهان را ساخته‌اند که ابعاد آن 4x2 نانومتر است.

این نانوخودرو که از یک تک مولکول ساخته شده دارای چهار چرخ است که عملکرد هر یک از چرخها مشابه چرخی با موتور مجزا است. این خودرو می‌تواند در مسیری مستقیم بر روی سطحی مسی حرکت کند و به جای حمل باطری برق مورد نیاز خود را از سر «میکروسکوپ پویشی تونلی» که بالای آن قرار خواهد گرفت، تامین کند.

این نانوخودرو برای هر نیم دوری که چرخهایش خواهند زد به 500 میلی ولت انرژی نیاز خواهد داشت. زمانی که خودرو وارد یک دست انداز می‌شود، الکترونها از میان مولکول نفوذ کرده و منجر به تغییرات ساختاری برگشت پذیری در هریک از موتورها یا چرخها می‌شوند. این تغییرات باعث می‌شوند هر چهار چرخ به صورت همزمان به جلو حرکت کنند.

بر اساس گزارش گیزمگ، اجرایی کردن این کار برای هماهنگ سازی حرکت همزمان چرخها در عمل بسیار دشوار است با این همه در نهایت پس از 10 تحریک الکتریکی، نانوخودرو توانست 6 نانومتر به جلو حرکت کند. توسط من

کاربرد خودرو

کاربرد خودروها در زندگی امروزه بشر بسیار متنوع و بسیار گسترده‌است بطوری که اگر خودروها را از زندگی روزمره حذف کنیم شاید تمدن بشری دیگر به شکل کنونی وجود نداشته باشد. عمده فعالیت خودروها در زمینه‌های زیر است:

• ترابری:

واژه ترابری خود گویای فعالیت انجام شده توسط خودروها است. چرا که قسمت اعظم مواد و اشیاء انسان‌ها نیز خود بخش وسیعی از حمل و نقل را شامل می‌شود.

• تولید توان کششی:

کاربرد دیگر خودروها در تولید توان کششی است که در بخش‌هایی مثل کشاورزی و یا صنعت و یا خدمات مورد استفاده قرار می‌گیرد. این کاربرد می‌تواند در قالب یک تراکتور کشاورزی یا یک لیفت‌تراک و یدک‌کش و یا یک ماشین راهسازی جلوه گر شود.